شکست کنفرانس خزان زده آناپولیس درکانون توجه محافل سیاسی جهان قرار داشت. در رسانه های ترکیه نیزاین موضوع به طور گسترده ای بازتاب داشت و آنها نیز بمانند بسیاری محافل سیاسی جهان کنفرانس آناپولیس را نمایشی ، ضیافت مجلل شام و تفریح زمستانی برای برخی از رهبران جهان عنوان کردند.در این میان انتقاداتی زیادی از شرکت وزیر امورخارجه ترکیه در اجلاس آناپولیس شد. وزارت امور خارجه ترکیه، پیشتر در مورد شرکت ترکیه در نشست آناپولیس اعلام کرده بود که “آنکارا برای تامین صلح و ثبات در منطقه و مشارکت در سازماندهی ساختار آتی منطقه، به تلاشهای خود ادامه خواهد داد.” این در شرایطی است که اساسا هدف نشست آناپولیس صلح نبود. نگاهی به جایگاه سیاسی ضعیف محمود عباس ، ایهودا اولمرت و جرج بوش نشان می دهد که نشست آناپولیس تنها یک نمایش برای بازگرداندن اعتبار از دست رفته آنها بود . روشن است که نخستوزیر رژیم صهیونیستی پس از رسوایی ارتش این در رویارویی با چریکهای حزبالله لبنان، دولت ائتلافی وی تا آستانه سقوط پیش رفت و اکنون نیز با آرای شکننده چند حزب راستگرای افراطی بر مسند خود مانده و همین احزاب کوچک حامی وی که بیشتر از چند کرسی پارلمان را در اختیار ندارند، او را تهدید کردهاند که حق ندارد کوچکترین امتیازی بر سر مسایل عمدهای مانند قدس یا تخلیه شهرکهای یهودینشین بدهد و اگر چنین شود، او را برکنار خواهند کرد. محمود عباس نیز وضعیتی بهتر از اولمرت ندارد پس از اینکه فتح ،انتخابات پارلمانی را به جنبش حماس واگذار کرد و در شرایطی که هنوز از بهت این شکست خارج نشده بود، در تابستان گذشته کنترل نوار غزه را نیز از کف داد تا بر مشکلاتش افزوده گردد. از این گذشته کرانه باختری هم یکسره تحت سیطره و نفوذ فتح نیست تا تشکیلات خودگردان اندکی دلخوشی داشته باشد. مصداق این مدعا اینکه “محمد دهلان” رییس سرویسهای امنیتی فتح و عوامل تحت امر او تمامی روز و شب سهشنبه و همزمان با نشست مریلند درگیر تظاهرات مخالفان این نشست بودند و دهها تن در رامالله و نابلس بازداشت شدند.جرج بوش نیز بخاطر افتادن در باتلاق عراق در بدترین شرایط قرار دارد. در چنین شرایطی نیز دستاورد مضحکانه نشست آناپولیس این بود که
” اولمرت و عباس درباره آغاز مذاکرات فوری برای حل منازعه و تلاش همهجانبه به منظور دستیابی به صلح پیش از پایان سال ۲۰۰۸ میلادی به توافق دست یافتند.” یعنی همه این آمدنها و نیامدن ها، وعدهها، تهدیدها و تطمیعها و تمام فعل و انفعالات و آمادهباش دستگاه عریض و طویل دیپلماسی ایالات متحده این نتیجه را داد حال آنکه چنانچه جنبش حماس نیز تاکید کرده است نشست آناپولیس قضیه فلسطین را به عقب بازگرداند زیرا به جای اعلام تشکیل کشور فلسطین آنچنان که تعهد داده بود اعلام کرد که گفت وگوها بین فلسطینیها و اسراییلیها آغاز میشود، در حالیکه گفت وگوها در جریان است و نیاز به این همه سر وصدای بینالمللی نبود.، اما بوش ،اولمرت و عباس بهاین نمایش احتیاج داشتند و کشورهایی نظیر ترکیه نیز به عنوان سیاهه لشگر به این نمایش کمک کردند .
بدین ترتیب روشن میشود که این بار نیز کشورهای عربی و اسلامی شرکت کننده در کنفرانس آناپولیس طرف بازنده بودند.واشنگتن و تلآویو بدون آنکه کمترین امتیاز یا حتی وعدهای بدهند، طیف گستردهای از نمایندگان محافظهکارترین تا تندروترین کشورهای عرب را زیر یک سقف و پای میز مذاکره با صهیونیستی ها گرد آوردند. واقعیت این است که راهحل بحران خاورمیانه روشن و فرمول رسیدن به آن معلوم است. تشکیل کشور مستقل فلسطینی، بازگشت آوارگان به سرزمین مادری و برگزاری انتخابات آزاد ، اما کنفرانس آناپولیس اساسا چنین اهدافی را دنبال نمی کرد و هدف پایمال ساختن حقوق ملت فلسطین و تحقق اهداف آمریکایی _ صهیونیستی را دنبال می کرد و در این روند آندسته از کشورهایی که در کنغفرانس شرکت کرده اند عملا به آرمان ملت فلسطین خیانت کرده اند. البته از برخی از کشورهای عیر اسلامی و خارج از منطقه خاورمیانه انتظار چندانی نیست ، این در شرایطی است که کشورهای عربی و اسلامی با شرکت در کنفرانس که در آن نمایندگان واقعی ملت فلسطین حضور نداشتند ، عملا به خواسته ملل اسلامی بی توجهی کردند. در این میان ترکیه نیز بعنوان کشوری که سه هفته پیش میزبان شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی و از رهبران جوخه های ترور و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان بود ، عملا با حضور در نشست آناپولیس در راستای اهداف امریکا و رژیم صهیونیستی گام برداشته است .بویژه اینکه معنی دقیق نشست آناپولیس این بود که نه تنها ۶میلیون آواره فلسطینی به سرزمین خود باز نمیگردند ، بلکه یک میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی دیگر که در منطقه اشغالی ۱۹۴۸مستقر هستند، مجددا در معرض آوارگی قرار خواهند گرفت. از اینرو نیز بیشتر کارشناسان امور راهبردی ترکیه نشست به اصطلاح صلح خاورمیانه در “آناپولیس” را “اقدامی فریبکارانه و بینتیجه” ارزیابی کردند.در این راستا “حسن کاراکایا” مفسر سیاسی روزنامه اسلامگرای “واکیت” در این مورد گفته است : “نشست آناپولیس پیش از آغاز، محکوم به شکست بود. چرا که بخش اعظمی از فلسطینیها که طرف مهم این نشست بودند، در آن حضور نداشتند.” کاراکایا استدلال میکند.در این نشست محمود عباس به عنوان نماینده فلسطینیها شرکت کرد که آرای وی بین فلسطینیها در حدود ۳۹ درصد است و حماس که آرای ۶۱درصد از فلسطینیها را در دست دارد و نماینده مشروع مردم فلسطین است، در این نشست حضور نداشت. در هر حال باید گفت شرکت وزیر امورخارجه ترکیه در اجلاس آناپولیس نه دستاوردی برای ترکیه داشت و نه اساسا کمکی به آرمانهای جهان اسلام بود. ازاینرو این انتظار در مردم ترکیه ایجاد شده است دولت آنکارا کنفرانس های آتی باصطلاح صلح را که قرار است در پاریس و مسکو برگزارشود ، خودداری کند.
دیدگاه خود را بنویسید