با نزدیک شدن به موعد بهره برداری از خط لوله گاز ایران به ارمنستان از یک سو و آشکارشدن تلاش روسیه برای استفاده از گاز بعنوان یک ابزار سیاسی علیه کشورهای جامعه همسود از سوی دیگر , ابعاد اهمیت خط لوله گاز ایران به ارمنستان هرچه بیشتر نمایان می شود. در این راستا آرمن داربینیان نخست وزیر سابق ارمنستان اخیراً در یازدهمین همایش بین الملی نفت وگاز درتهران تاکید کرد: احدات خط لوله گاز بین دو کشور نه فقط نیاز گاز ارمنستان را برطرف می کند, بلکه فرصتی است که این کشور به عنوان یک ترانزیت کننده سوخت شناخته شود. وی با اشاره به اینکه کشورهای اروپایی علاقه مند به دریافت گاز از ایران هستند, از شرکت گازپروم روسیه به دلیل مانع تراشی و اینکه نمی خواهد رقیبی در این خصوص داشته باشد, انتقاد کرد. داربینیان همچنین افزود: درخواست غربیها از ارمنستان برای توقف فعالیت نیروگاههای هسته ای منطقی نیست و ما ثابت کرده ایم که می توانیم این نیروگاهها را به صورت مسئولانه مدیریت کنیم .
کارهای اجرایی طرح انتقال گاز به ارمنستان در حال انجام است و گفته می شود از اوایل سال ۲۰۰۷ بهر ه برداری از این خط لوله آغاز خواهد شد . ناظران معتقدند با بهره برداری از این خط لوله روابط اقتصادی ایران و ارمنستان وارد مرحله جدیدی خواهد شد. در سال ۱۹۹۲ یک توافقنامه کلی در خصوص انتقال گاز ایران به ارمنستان بین شرکت ملى گاز ایران و وزارت انرژى ارمنستان به امضاء رسید که در سال ۱۹۹۳ به یک یادداشت تفاهم و در سال ۱۹۹۵ به موافقتنامه فروش منجر شد. ارمنستان فاقد هر گونه تولید نفت و گاز است. ارمنستان هم اکنون گاز طبیعى خود را از کشورهای ترکمنستان و روسیه و از طریق شبکه خط لوله روسیه و گرجستان تأمین مى نماید. در طى سالهاى اخیر عرضه گاز ترکمنستان و روسیه به ارمنستان گهگاه به علت ناآرامى در قفقاز، حوادث طبیعی و اختلافات مالى بین دو کشور قطع شده است. در حال حاضر نیز گفته می شود گسترش ابعاد بحران در روابط روسیه و گرجستان بر ناامنی خط لوله گاز روسیه به ارمنستان افزوده است و حتی احتمال دارد روسیه برای فشار به گرجستان انتقال گاز به این کشور را قطع کند که در ان صورت انتقال گاز به ارمنستان نیز بعلت اینکه خط لوله از گرجستان عبور می کند , قطع خواهد شد . از سوی دیگر این نگرانی بر جامعه ارمنستان سایه افکنده است که روسیه بمانند گزینه ج آذربایجان و گرجستان و اوکراین , قیمت گاز به ارمنستان را نیز افزایش خواهد داد. اگر چه روسیه تاکنون این اقدام را نکرده است , اما این نگرانی نیز در جامعه ارمنستان وجود دارد که روسیه در قبال عدم افزایش قیمت گاز به ارمنستان , امتیازات محرمانه و خلاف منافع ملی ارمنستان از این کشور اخذ کند . مطرح بودن مسایلی نظیر فروش خطوط لوله گاز ارمنستان از جمله بخش ارمنی خط لوله گاز ایران – ارمنستان به روسیه این نظر و نگرانی را تقویت کرده است. روسیه در مورد ارمنستان نیز از اهرم گاز بعنوان یک عامل سیاسی استفاده می کند و تلاش دارد که تنها منبع تامین گاز ارمنستان باشد تا بتواند در موقع لزوم از این حربه اقتصادی , استفاده سیاسی کند و دقیقا به همین خاطر نیز داربینیان نخست وزیر سابق ارمنستان از شرکت گاز پروم روسیه به دلیل مانع تراشی در احداث خط لوله گاز ایران به ارمنستان انتقاد کرده است . پیش بینى مى شود مصرف گاز در آینده در ارمنستان همچنان افزایش یابد. در چنین شرایطی احداث خط لوله گاز ایران ـ ارمنستان نه تنها وابستگی ارمنستان به روسیه را کاهش داد و نیازهای داخلی ارمنستان را تامین می کند , بلکه ارمنستان می تواند کشور ترانزیت کننده گاز ایران به اروپا در چارچوب طرح ناباکو باشد. ضمن اینکه با توجه به انتقال گاز ایران به ترکیه و نخجوان و جمهوری آذربایجان و تصمیم به انتقال گاز ایران به گرجستان و مطرح شدن خط لوله گاز ایران به پاکستان و هند , ایران می تواند به منبع اصلی تامین انرژی منطقه تبدیل شود .