میخائیل ساآکاشویلی رئیس جمهوری جدید گرجستان اخیراً تاکید کرد ، روسیه می تواند نقش موثری برای حل مناقشه آبخازیا ایفاء کند . در عیم حال مالخاز کاکابادزه وزیر امور ویژه گرجستان در نطق خود در شورای امنیت سازمان ملل خواهان افزایش تحرک سازمان ملل برای حل مناقشه آبخازیا شد . اظهارات مقامات عالیرتبه گرجستان حاکی از آن است که دولت جدید این کشور حل این مناقشه را بعنوان یکی از اولویت های خود مدنظر قرار داده است . به باورکارشناسان ، عوامل مختلفی تاکنون باعث لاینحل ماندن مناقشه قره باغ شده است و تا زمانیکه این شرایط تغییر نکند، دورنمای روشنی برای حل مناقشه آبخازیا وجود ندارد . حمایت های آشکار و پنهان روسیه از جدایی طلبان آبخازیا یکی از دلایل تدوام این مناقشه است .روسیه سال گذشته خط آهن سوچی یه سوخومی (مرکزآبخازیا ) را فعال ساخت و تاکتون به اکثریت ساکنان آبخازیا و اوسیتیای جنوبی تابعیت روسیه را داده است . بطوریکه ادوارد شوارد نادزه رئیس جمهوری مستعفی گرجستان هفته گذشته تاکید کرد روسیه در عمل آبخازیا و اوسیتیای جنوبی را اشغال کرده است . اغب کارشناسان معتقدند حل مناقشه آبخازیا بیشتر تابعی از کم و کیف مناسبات روسیه و گرجستان است . در حال حاضر روسیه از فشار گرجستان برای تخیله دو پایگاه این کشور و همکاری نکردن تفلیس در مساله چچن آنچانچه مسکو انتظار دارد ، ناراحت است. شاید از اینرو نیز ساآکاشویلی اخیراً تاکید کرد که دولت جدید تفلیس سیاست خطرناک شواردنادزه در خصوص چچن را ادامه نخواهد داد . در واقع ساآکاشویلی بدین ترتیب کوشید با تایید نظر مسکو مبنی بر حمایت شواردنادزه از جداییی طلبان چچنی ، به مسکو اطمینان دهد که وی این رویه را ادامه نخواهد داد . برخی از کارشناسان معتقدند اتخاذ چنین مواضعی و نیز توافق مسکو و تفلیس در مسایل اختلاف برانگیز از جمله موضوع فعالیت پایگاهها می تواند فضای مناسبی برای حل مناقشه آبخازیا ایجاد کند . از سوی دیگر انفعال جامعه جهانی در مناقشه آبخازیا از جمله دیگر دلایل لاینحل ماندن مناقشه آبخازیا است . شورای امنیت سازمان ملل تاکنون ۲۸ قطعنامه در خصوص مناقشه آبخازیا صادر کرده است ، اما هیچ کدام از آنها بدرستی اجرا نشده است . چرا که از ضمانت اجرایی لازم برخوردار نبوده اند . با توجه به تشدید مواضع جدایی طلبان آبخازیا با گذشت زمان ، توجه جدی شورای امنیت و گروه دوستان دبیرکل سازمان ملل برای حل مناقشه آبخازیا ضروری است . در عین حال اتخاذ سیاست های ملی گرایانه افراطی از سوی زویاد گامساخوردیا اولین رئیس جمهوری گرجستان در ایجاد مناقشه آبخازیا بی تاثیر نبود . اگر چه ساآکاشویلی بارها از گامساخوردیا به نیکی یاد کرده و حتی خواهان انتقال جسد وی از چچن به تفلیس شده است ، اما وی در عین حال تاکید کرده که به آبخازها بعنوان شهروند درجه دوم نگاه نمی کند . واقعیت این است که لاینحل ماندن مناقشه آبخازیا نه تنها بر امنیت گرجستان بلکه بر امنیت کل منطقه قفقاز تاثیر می گذزد . از اینرو این انتظار است که با اتخاذ سیاست های واقع بینانه از سوی دولت جدید تفلیس در داخل و در مناسبات با کشورهای منطقه و نیز افزایش تحرک شورای امنیت سازمان ملل گام جدی در پایان دادن به جدایی طلبی در آبخازیا برداشته شود . در این راستا بیشتر نگاهها متوجه مذاکرات فوریه آینده گرجستان و آبخازیا در ژنو است که با میانجیگری سازمان ملل برگزار خواهد شد .
دیدگاه خود را بنویسید