جمهوری آذربایجان و ارمنستان اخیر بار دیگر شاهد سفر روسای فرانسوی ، امریکایی و روسی گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا بود.از سال ۱۹۹۲ که گروه مینسک زیر نظر سازمان امنیت و همکاری اروپا بعنوان باصطلاح میانجی برای حل مناقشه قره باغ تاسیس شد ، روسای این گروه معمولا دو ماه یکبار به منطقه سفر می کنند و از آنجا که این سفر همواره به نتیجه بوده در محافل سیاسی ازآنها به عنوان سفرهای نمایشی یاد می کنند . اگر چه سفر اخیر نیز در ادامه دیدارهای دوره ای روسای گروه مینسک از طرفین درگیر در مناقشه قره باغ صورت می گیرد. اما وقوع دو تحول بر اهمیت این دیدار افزوده است. اول اینکه این اولین دیدار روسای گروه مینسک از منطقه بعدا از دیدار رئیسان جمهوری آذربایجان و ارمنستان در مسکو است . در دیدار مسکو که با میانجیگری دیمیتری مدودیف رئیس جمهوری روسیه انجام شد ، طرفین سندی پنج ماده ای را امضاء کردند که در یکی از بندهای آن برحمایت از ادامه فعالیت گروه مینسک تاکید شده است. این موضوع برای گروه مینسک که بدلیل ۱۶ سال میانجیگری بی نیتجه ، مورد انتقاد افکار عمومی در جمهوری آذربایجان و ارمنستان است، اهمیت دارد. دوم اینکه برای اولین بار در شش هفت سال اخیر یکی از روسای گروه مینسک صراحتا طرح مورد نظر این گروه برای حل مناقشه قره باغ را عنوان کرده است . در این راستا متیو برایزا رئیس امریکایی گروه مینسک اخیرا تاکید کرد:” نخست نیروهای ارمنستان باید از پنج منطقه (از هفت منطقه) اشغالی جمهوری اذربایجان در خارج از قره باغ تخلیه شوند و سپس وضع حقوقی منطقه قره باغ مشخص شود. اگرچه مقامات باکو و ایروان رسما در این خصوص موضع گیری نکرده انده، ولی طرح این موضوع در میان احزاب ارمنستان واکنش های تندی بدنبال داشته است. بگفته دمیرچیان رییس حزب دموکرات ارمنستان ، نمایندگان سی حزب این کشور خواهان توضیح برایزا در مورد اظهارات اخیرش هستند. این در شرایطی است که در باکو نیز سازمان آزادیبخش قره باغ در مورد اجرای طرحهای خطرناک گروه مینسک برای جدا کردن رسمی قره باغ و استقرار نیروهای حافظ صلح در نوار حایل قره باغ هشدار داده است . تلاش روسای گروه میسنک برای فعال نشان دادن روند مذاکرات در شرایطی است که پیشنهاد آزادی پنج شهرستان اشغالی جمهوری آذربایجان و تعیین سرنوشت حقوقی قره باغ در واقع تکرار همان طرح دومرحله ای گروه مینسک است که در سال ۱۹۹۷ به شکست انجامید .در آن زمان برغم استقبال باکو از این طرح ، ارمنستان اعلام کرد که هیچ تضمینی به اینکه نیروهای آذری بعد از آزادی پنج شهرستان اشغالی ج. آذربایجان، علیه منطقه قره باغ اقدام نظامی نکنند، وجود ندارد. از اینرو تردید جدی در خصوص موفقیت مجدد این طرح که بگفته هراند مارکاریان نماینده کمیته مرکزی حزب داشناکسیون ارمنستان در دیدار رئیسان جمهوری آذربایجان و ارمنستان در سال گذشته در مادرید مورد تاکید قرار گرفته است ، وجود داد . مگر اینکه ایروان تضمین های محرمانه و اساسی از باکو در خصوص سرنوشت حقوقی قره باغ ، لاچین و شوشا اخذ کند . احتمالا موضع یکپارچه احزاب ارمنستان در اعتراض به اظهارات برایزا نیز در راستای این هدف باشد . ضمن اینکه ارمنستان پیش از این تاکید کرده است که خروج نیروهای ارمنی از پنج شهرستان اشغالی و تعیین رژیم حقوقی قره باغ همزمان انجام شوند. این در شرایطی است که افکار عمومی جمهوری آذربایجان نیز مخالفت های جدی با هر گونه گذشت یکجانبه در خصوص قره باغ دارند . از اینرو بنظر می رسد عمده هدف گروه مینسک از تکرار طرح دو مرحله ای سرپوش گذاشتن بر ناکامی این گروه در حل مناقشه قره باغ ، کاهش انتقادات و سنجش واکنش افکار عمومی به طرح مجدد این طرح است .