برغم تمامی فشارهای امریکا خروج نیروهای خارجی از عراق در هفته های اخیر شدت رفته است و این موضوع بشدت مقامات کاخ سفید را نگران ساخته است . امریکا در آغاز تهاجم به عراق و با تشکیل ائتلاف ضد تروریسم ، کوشید نیروهای خارجی را در عراق مستقر کند تا از یک سو اشغال عراق را اقدامی مشروع و دارای پشتوانه بین المللی نشان دهد و از سوی دیگر با استفاده از نیروهای دیگر کشورها میزان تلفات خود در عراق را کاهش دهد . حضور نیروهای برخی از کشورها نظیر اسپانیا ، استرالیا و ایتالیا در عراق برای امریکا از لحاظ کاهش میزان تلفات سربازان امریکا که همواره سیر صعودی دارد ، اهمیت داشته است . از سوی دیگر نیز حضور نیروهای اندک کشورهایی نظیر جمهوری آذربایجان ، گرجستان و ارمنستان در عراق برای امریکا جنیه نمادین و سیاسی دارد و امریکا از این طریق درصدد آن است که نشان دهد که اقداماتش در عراق با حمایت بسیاری از کشورها همراه است . این در شرایطی است که برغم سیاست تهدید و تطمیع امریکا ، حتی نزدیک ترین متحدان امریکا نیز نیروهای خود را از عراق خارج کردند . فیلیپین ، جمهوری دومینیکن جزوء اولین کشورهایی بودند که نیروهای خود را از عراق خارج کردند . اسپانیا از جمله متحدان امریکا بود که نیروهای خود را در سال گذشته از عراق بیرون کشید . نخست وزیر اسپانیا در سخنانی که از تلویزیون این کشور پخش می شد گفت که وی نمی تواند نسبت به اراده و خواست مردم اسپانیا بی تفاوت باشد. اسپانیا در حدود ۱۳۰۰ نیرو در عراق داشت که در مناطق مرکزی و جنوبی این کشور مستقر بودند. وزارات دفاع اوکراین نیز خارج کردن نیروهای خود از عراق را از روز شنبه ۱۲ مارس آغاز کرده است. وزارت دفاع اوکراین اعلام کرد یک واحد نظامی شامل ۱۵۰ سرباز اوکراینی که در نزدیکی شهر السویره در عراق مستقر بودند خاک این کشور را ترک کردند در ابتدای ماه مارس ، ویکتور یوشچنکو رئیس جمهور و مقامات عالیرتبه وزارت دفاع اوکراین دستور عقب نشینی مرحله ای ۱۶۵۰ نظامی اوکراینی از عراق را صادر کرده بودند.قرار است تا ماه اکتبر کلیه نظامیان اوکراینی از عراق خارج شوند. لهستان نیز از جمله کشورهای است که به خارج کردن نیروهایش از عراق اقدام کرده است . چنانچه جزری سزماژدزینسکی وزیر دفاع لهستان دوشنبه ۳۱ ژانویه ۲۰۰۵ اعلام کرده بود لهستان در چارچوب طرح کاهش حضور نظامی اش در عراق این کشور ۸۰۰ نظامی خود را تا قبل از پایان ماه فوریه از عراق خارج کرد. لهستان متحد وفادار ایالات متحده هم اکنون ۲۴۰۰ نظامی در عراق مستقر کرده است و فرماندهی نیروهای خارجی در بخش هایی از مرکز عراق را به عهده دارد.لهستان اعلام کرده است که تا پایان سال ۲۰۰۵ کلیه نیروهای نظامی خود را از عراق خارج خواهد کرد. در این میان ایتالیا نیز بعنوان نزدیک ترین متحد امریکا نهایتاً مجبور به اعلام تصمیم اش برای خروج نیروهای ایتالیایی از عراق شده است . در پی کشته شدن یک مقام امنیتی ایتالیایی در عراق توسط سربازان امریکا و تلاش سربازان امریکایی جهت قتل خبرنگار ایتالیایی ، اختلاف موافقان و مخالفان جنگ عراق در رم بالا گرفته است . بطوریکه ائتلاف زیتون و دیگر نیروهای چپگرای ایتالیا تصمیم دارند ۲۰ ماه می در لایحه ای دو فوریتی که به مجلس و سنا ارائه خواهند داد، خروج فوری نظامیان این کشور از عراق را مورد تاکید قرار دهند . نخست وزیر ایتالیا نیز تاکید کرده است که خروج نیروهای ایتالیایی از عراق از سپتامبر آغاز خواهد شد . در این میان پارلمان لهستان نیز تصمیم دارد تاریخی برای خروج نیروهای این کشور از عراق تعیین کند . گفته می شود سفیرآمریکا از پارلمان بلغارستان خواسته است تا تاریخی برای خروج سربازان بلغار از عراق، تعیین نکند. این درخواست سفیرامریکا یکروز بعداز اظهارات وزیردفاع بلغارستان مبنی بر اینکه ۴۵۰ سرباز بلغار تا پایان امسال از عراق خارج می شوند، مطرح شد.تصمیم کشورهای مختلف به خروج نیروهایشان از عراق دلایل مختلفی دارد ، اما مهمترین آنها رسیدن رهبران آنها به این واقعیت است که امریکا بعنوان بزرگترین حامی رژیم تروریستی اسرائیل ، برای اشاعه دموکراسی به این کشور حمله نکرده و اساساً خود محافل امریکایی نیز اعلام کردند که سلاح کشتار جمعی در عراق یافت نشده است . بلکه امریکا در راستای تسلط بر منابع انرژی خاورمیانه و تغییر آرایش سیاسی این منطقه به تخاجم نامشروع دست زده است . از سوی دیگر وعده های کمک های مالی و اقتصادی امریکا به آندسته از کشورهایی که به عراق نیرو اعزام کرده اند ، تحقق نیافته است . در کنار این موضوع افکار عمومی کشورهای جهان حتی در خود امریکا مخالف جنگ عراق بوده و خواهان خروج نیروهای خارجی و امریکایی از عراق هستند . در این راستا اول فروردین ۱۳۸۳ (۲۱ مارس ۲۰۰۵ ) برابر با اولین سالگرد اشغال عراق توسط ارتش آمریکا و متحدانش شهرهای بزرگ بسیاری کشورهای جهان شاهد تظاهرات گسترده ضد جنگ بود . در بسیاری از شهر های جهان از جمله نیویورک ، لندن ، برلین ،برن ، بروکسل ، مسکو ، قاهره ، توکیو ، رم ، پاریس ، مادرید ، سیدنی ، استانبول ، آتن و سئول مردم به خیابان ها آمدند و صلح را فریاد کردند. مهمترین خواست این تظاهرکنندگان خروج نیروهای خارجی از عراق بود . از نظر تظاهرکنندگان اولین عامل ناامنی در عراق حضور اشغالگران است . بویژه در حال حاضر که انتخابات مجمع ملی عراق برگزار شده و دولت موقت عراق نیز فعالیت می کند ، دلیلی برای حضور نیروهای خارجی در عراق اصلاً وجود ندارد . حضور این نیروها با مخالفت مردم عراق همراه است و از اینرو نیز حضور آنها تاثیری بر امنیت عراق نمی گذارد . درچنین شرایطی است که بسیاری از کشورها نیروهای خود را از عراق خارج کرد و یا اینکه تصمیم به این اقدام گرفته اند . در این راستا در جمهوری آذربایجان نیز که حدود ۱۵۰ نظامی در عراق دارد ، تقاضای عمومی برای فراخوانی نیروهای آذری در عراق افزایش یافته است . جمهوری آذربایجان تنها کشور مسلمانی است که تاکنون به عراق نیرو اعزام کرده است و این موضوع با مخالفت گروههای سیاسی این کشور از جمله اتحادیه نیروهای آذربایجانگرا همراه است . چرا که همکاری جمهوری آذربایجان بعنوان یک کشور مورد تجاوز قرار گرفته با متجاوزان امریکا اشغال کننده عراق فاقد هر گونه توجیهی است و گذشته نزدیک به یک سال از اعزام نیروهای آذری به عراق نشان داد که این اقدام در عمل نفعی برای باکو نداشته است .