نیروی زمینی ارتش ترکیه وسوریه اخیرا رزمایش مشترکی برگزار کردند که اولین رزمایش در تاریخ روابط دو کشور می باشد. این رزمایش با شدت با انتقادات رژیم صهیونیستی مواجه شد . واقعیت این است که صهیونیستها نگرانند که اقدام ترکیه در برگزاری رزمایش مشترک با سوریه آغاز یک روند طولانی باشد. بویژه اینکه عبد الله گل رئیس جمهور ترکیه برای دیدار رسمی از سوریه حدود ده روز دیگر به دمشق می رود و در این سفر چند توافقنامه همکاری در زمینه های اقتصادی ، گردشگری ، فرهنگی و سرمایه گذاری میان دو طرف به امضا خواهد رسید. از سال ۱۹۹۶ که همکاری نظامی ترکیه و رژیم صهیونیستی علنی شده است ، ترکیه اغلب همسو با خواسته های رژیم صهیونیستی حرکت کرده است. اما در جریان تهاجم وحشیانه رژیم صهیوینستی به غزه ، آنکارا اگر چه در عمل به اقداماتی نظیر تعطیلی سفارت یا لغو قراردادهای نظامی با این رژیم دست نزد ، اما در سطح سیاسی واکنش تندی نشان داد که ترک اجلاس غزه در داووس و قاتل کودکان نامیدن شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی اوج آن بود. این درگیری لفظی حتی به ستادهای مشترک ارتش دو طرف نیز رسید و فرمانده نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی ارتش ترکیه را به کشتار ارامنه در گذشته و کردها در حال حاضر متهم ساخت. ترکیه سال گذشته میزبان چهار دوره مذاکرات غیر مستقیم باصطلاح صلح بین رژیم صهیونیستی و سوریه بود، اما تلاش این کشور در پی تهاجم صهیونیست‌ها به غزه به حال تعلیق درآورد. در واقع انتظار رژیم صهیونیستی از ترکیه تلاش برای خارج کردن سوریه از جبهه مقاومت است، از اینرو صهیونیستها نگرانند با گسترش همکاری های نظامی ترکیه و سوریه ، این هدف تحقق نیابد. در این میان انتشار اخباری مبنی بر تصمیم ارتش ترکیه به فروش سلاح به ارتش لبنان و امضای قراردادی با لبنان برای آموزش نظامی ارتش این کشور هرچه بیشتر موجب ناخرسندی صهیونیستها از سیاست خاورمیانه ای آنکارا شده است. در چنین شرایطی است که صهیونیستها تهدید کرده اند که فروش هواپیماهای بدون سرنشین هرون را به ترکیه متوقف خواهند ساخت . این در شرایطی است که رژیم صهیونیستی حدود پنج سال است که به بهانه های مختلف این هواپیماها را در اختیار ترکیه قرار نمی دهد و دو فروندی هم که چند ماه پیش تحویل داده شده است ، فاقد آن ویژگی های فنی مورد نظر ترکیه می باشد. به عقیده برخی از کارشناسان، رزمایش مشترک بین ترکیه و سوریه ، به عنوان یکی از اعضای ناتو و سوریه، به عنوان مخالف پیمان آتلانتیک شمالی، نشان دهنده تلاش برای تغییر شرایط و اوضاع در منطقه خاورمیانه است. مجموع قراین نشان می دهد که تغییراتی در سیاست خاورمیانه ای سنتی ترکیه در حال وقوع است، اما موضوع مهمی که مطرح است اینکه این تغییرات آیا تاکیتیکی است و یا راهبردی ؟ و اینکه ترکیه چه اهدافی را از این رویکرد دنبال می کند؟ باید گفت اگر چه ترکیه اختلافات جدی با امریکا در مسایل عراق و بویژه پ ک ک دارد و از حمایت های عملی و پنهانی امریکا و رژیم صهیونیستی از پ ک ک ناخرسند است، اما چرخش اساسی در مواضع آنکارا در مسایل خاورمیانه بعید است و بنظر می رسد این اقدامات عمدتا با هدف ابزار سازی جهت تحت فشار گذاشتن امریکا و رژیم صهیونیستی و کسب امتیاز بویژه در حوزه عراق (مساله پ ک ک ، شمال عراق و کرکوک) است.
پایان