این روزها که روند خشک شدن دریاچه ارومیه به عنوان نگین آبی شمالغرب کشورمان، بعلت تشدید تبخیر آب شدت یافته است، تحرکات برخی از کشورها برای قومی کردن این فاجعه زیست محیطی ملی سرعت گرفته است.
جریان های باصطلاح قومی وابسته، غیربومی و سایبری که سرشاخه های آنها در باکو، آنکارا و رژیم صهیونیستی هستند، تلاش دارند با تبدیل کردن موضوع دریاچه ارومیه به یک مساله قومی، پروژه دشمنان برای ایجاد بحران های قومی در کشور را تشدید نمایند.
این جریان های ضد ایرانی از چه تکنیک ها و راهبردهایی برای قومی سازی موضوع دریاچه ارومیه استفاده می کنند؟
چرا جریان های وابسته تلاش می کنند که موضوع خشک شدن دریاچه ارومیه را یک پدیده خاص و منحصر بفرد بازنمایی کند و از اشاره به نمونه های مشابه آن در دیگر کشورها خودداری می کند؟
علل تمرکز صرف این گروه ها روی قصور و تقصیر دولت ها در این موضوع و همزمان سانسور اقدامات صورت گرفته برای احیای دریاچه ارومیه چیست ؟
در تکنیک کذب پراکنی، مهمترین محورهای القایی جریان های ضدایرانی در خصوص دریاچه ارومیه چیست؟
مرکز سایبری رژیم صهیونیستی در باکو برای قومی سازی موضوع خشک شدن دریاچه ارومیه چه نقشی ایفاء می کند؟
باکو و رژیم صهیونیستی برای ایجاد بحران های قومی در مناطق شمال غرب ایران، پیش از این چه طرح های مشترکی را اجراء کرده اند؟

برای مشاهده پاسخ این سوالات، ویدئوی زیر را تماشا نمایید: