وارطان اوسکانیان” وزیر امور خارجه ارمنستان دیدار آینده روسای جمهوری آذربایجان و کشورش در “سنت پترزبورگ” برای حل مسالمتآمیز مناقشه قرهباغ را مهم و امیدوارکننده خواند. اوسکانیان گفت: دیدار ۱۰ ژوئن “الهام علیاف” رییس جمهوری آذربایجان و “روبرت کوچاریان” همتای ارمنی وی در حاشیه اجلاس سران جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع در زمینه حل مناقشه قرهباغ تعیینکننده است. وی با اشاره به این که در حال حاضر مقدمات این دیدار فراهم میشود، افزود: باید همواره در دیدارهای سران دو کشور انتظار پیشرفت در حل مناقشه قرهباغ و مذاکرات صلح را داشت. توافق درباره دیدار آینده روسای جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان در شهر سنتپترزبورگ روسیه در سفر اخیر روسای روسی و فرانسوی گروه میانجی مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا به ایروان و باکو حاصل شده است . الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان نیز با ملاقات با روبرت کوچاریان رئیس جمهور ارمنستان در چارچوب اجلاس غیر رسمی رهبران کشورهای همسود در سنت پترزبورگ موافقت نموده است. بدین ترتیب بر اساس اعلامیه های مقدماتی دو طرف , پیرامون ملاقات سران دو کشور ارمنستان و آذربایجان توافق بدست آمده و چنانکه به نظر می رسد انتظارات زیادی از این ملاقات دارند. پیش از این روزنامه « آزگ » اعلام نموده بود که هدف سفر روسای گروه مینسک به منطقه مشخص نمودن بعضی از مسائل مربوط به ملاقات کوچاریان – علیف در ۱۰ ژوئن بود. همزمان، دانیل فرید معاون وزیر امور خارجه آمریکا اعلام نموده است که آمریکا و روسیه می توانند بطور مشترک در روند مسالمت آمیز حل درگیری قره باغ کمک و مساعدت نشان دهند. فرید چنین ادامه داده است که مسکو و واشنگتن می توانند ثبات و امنیت را در قفقاز جنوبی حکمفرما نمایند به همین علت این دو کشور با یکدیگر همکاری می نمایند. این در شرایطی است که مطرح شدن طرح سپر دفاع موشکی از سوی امریکا باعث بحرانی شدن مناسبات دو کشور شده است .
واقعیت این است که بی نتیجه بودن مذاکرات صلح قره باغ از سال ۱۹۹۵ تاکنون باعث شده است که هر گونه اظهار نظر مثبت در خصوص روند مذاکرات تا قبل از به نتیجه نهایی رسیدن , خوشبینی محسوب شود . چه اینکه در طول این سالها گاه از سوی ارمنستان , گاه از سوی ج آذربایجان و بویژه از سوی روسای گروه مینسک اظهارات خوشبیانه ای در مورد دیدارهای روسای جمهوری آذربایجان و ارمنستان عنوان شده است, اما گذشت زمان نشان داده است که تفاوت دیدگاه طرفین برای حل مناقشه بسیارزیاد است. بعنوان نمونه وزیر امور خارجه ارمنستان در شرایطی دیدار آتی روسای جمهوری آذربایجان و کشورش در “سنت پترزبورگ” برای حل مسالمتآمیز مناقشه قرهباغ را مهم و امیدوارکننده خوانده است که درسال ۲۰۰۵ نیز الهام علی اف در آستانه دیدار اش با همتای ارمنستانی خود در آستانه قزاقستان اعلام کرده بود که مذاکرات آستانه نشان خواهد داد که توافقنامه صلح امضا خواهد شد و یا اینکه مذاکرات باید متوقف شود؟ حال آنکه نتیجه ای از مذاکرات آستانه بدست نیامد و مذاکرات نیز متوقف نشد. اظهارات اخیر وزیرخارجه ارمنستان در شرایطی است که المار محمد یاروف وزیر امورخارجه ج آذربایجان نیز هفته گذشته تاکید کرد که ارمنستان به طور یقین هفت شهرستان اشغالی این کشور در خارج از قره باغ را آزاد خواهد کرد . این در شرایطی است که مقامات ارمنستان در این خصوص دیدگاه دیگری دارند . چرا که ماه گذشته نیز الهام على اف رئیس جمهورى آذربایجان در جمع آوارگان آذرى گفته بود : ارمنستان با حل مرحله اى مناقشه قره باغ و خارج کردن نیروهاى خود از ۷ شهرستان در اطراف منطقه قره باغ کوهستانى، موافقت کرده است.وى افزوده بود: چنانچه ارمنستان راه صلح را انتخاب نکند و حاضر به خروج از سرزمین هاى اشغالى نشود، جمهورى آذربایجان قدرت آزادى سرزمین هاى خود از طریق نظامى را دارد. این اظهارات علی اف با واکنش مقامات ارمنستان مواجه شد.سرژ سرکیسیان نخست وزیر ارمنستان در واکنش به این اظهارات گفت:موضع ارمنستان درباره حل مناقشه قره باغ تغییرى نکرده و همان موضعى است که ما بارها آن را اعلام کرده ایم.
واقعیت این است که از سال ۲۰۰۴ روند پراگ در خصوص قره باغ آغاز شده است که بر اساس آن گروه مینسک پیشنهادات مشخصی ارایه کرده است. این پیشنهادات آنچنانچه برخی از منابع آذری فاش ساخته اند شامل تقسیم سرزمین های اشغالی به دوقسمت و آزادسازی فقط قسمتی از سرزمین های اشغالی جمهوری آذربایجان .حذف نام قره باغ کوهستانی از فهرست سرزمین های اشغالی جمهوری آذربایجان، سلب مسئولیت اشغال اراضی ج آذربایجان از ارمنستان , برگزاری همه پرسی در قره باغ، استقرار نیروهای پاسدار صلح در اطراف منطقه قره باغ و تضمین امنیت قره باغ است.این پیشنهادات در شرایطی عنوان می شود که ارمنستان استقلال یا الحاق قره باغ به ارمنستان ، ارتباط زمینی قره باغ با ارمنستان و تضمین بین المللی امنیت ارامنه قره باغ را به عنوان شروط خود برای حل مناقشه قره باغ مطرح کرده است.با وجود این در جامعه جمهوری آذربایجان پذیرش چنین طرحی خیانت محسوب می شود . جالب اینکه درطرف مقابل در ارمنستان نیز بخاطر مواضع تند , موافقت کامل با پیشنهادات گروه مینسک _که در کل به نفع ارامنه است _ وجود ندارد و از اینرو بنظر می رسد زمینه توافق پایدار میان دو کشور تا زمانیکه واقعیات منطقه ای و تاریخی و پتانسیل های منطقه ای برای حل مناقشه در نظرگرفته نشود, وجود ندارد.
دیدگاه خود را بنویسید