دیدار پاسکال کوشپن رئیس جمهوری سوئیس از ترکیه از دید ناظران روابط دو کشور بمعنای ذوب شدن یخ های مناسبات برن _ آنکاراست. مناسبات برن و آنکارا طی سالهای گذشته به دو دلیل حسنه نبوده است. اقدام سوئیس در ۱۶ دسامبر سال ۲۰۰۳ در شناسایی کشتار ۱۹۱۵ ارامنه به عنوان نسل کشی بشدت موجب اعتراض ترکیه شد. این اختلافات در سال ۲۰۰۵ و زمانیکه سوئیس اعلام کرد انکار کنندگان نسل کشی ارامنه را تحت تعقیب قضایی قرار می دهد به اوج خود رسید.از سوی دیگر مقامات آنکارا بارها اعلام کرده اند که پ ک ک فعالیت گسترده ای در سوئیس دارد و دولت برن اقدام جدی علیه فعالیت های مالی و رسانه ای پ ک ک نکرده است.درچنین شرایطی سفر پاسکال کوشپن به آنکارا نشاندهنده تمایل برن به بهبود مناسبات با ترکیه است. بویژه اینکه رییس جمهوری سوییس یک روز قبل از آغاز دیداررسمی از ترکیه، از تشدید اقدامات کشورش علیه پ.ک.ک حمایت کرد. دولت سوییس اخیرا تدابیر شدیدی علیه پ.ک.ک از جمله قطع منابع مالی و محدودیت در آزادی رفت وآمد اعضای این سازمان به سوئیس را به تصویب رساند. مجموع این تحولات حاکی از تغییر محسوس در سیاست برن نسبت به آنکاراست. بی شک مجموعه ای از عوامل سیاسی و اقتصادی نظیر افزایش همگرایی ترکیه با کشورهای اروپایی ، ادامه روند اصلاحات ، اهمیت ژئواکونومیک و ژئوپلتیک ترکیه برای کشورهای اروپایی از جمله سوئیس ، در تغییر رویکرد برن در قبال آنکارا موثر بوده است. با وجود این بنظر می رسد مهمترین عامل تاثیر گذار، مطرح شدن پروژه انتقال گاز ترکمنستان و ایران از مسیر ترکیه به سوئیس در چارچوب پروژه نابوکو است. در جولای ۲۰۰۷ ایران و ترکیه یادداشت تفاهمی برای ترانزیت گاز ایران به اروپا از طریق ترکیه و در مارس ۲۰۰۸ نیز ایران و سوئیس موافقتنامه ای را برای صدور گاز ایران به سوئیس از طریق خط لوله نابوکو امضا کردند که با حمایت برخی از کشورهای اروپایی از جمله یونان، ایتالیا ، آلمان و اتریش مواجه شد. با توجه به تمایل کشورهای اروپایی برای کاهش وابستگی خود به گاز روسیه و اهمیت این موضوع، سوئیس نیز تلاش دارد مناسبات خود با ترکیه به عنوان کشوری مهم در تزانزیت گاز را تقویت کند. در چنین شرایطی نیز برن طی ماههای اخیر نه تنها گامی در راستای طرح مساله کشتار ارامنه برنداشته است، بلکه چنانچه مطبوعات ترکیه نیز فاش ساخته اند برن چند ماه پیش میزبان مذاکرات هیات های سیاسی ترکیه و ارمنستان برای عادی سازی مناسبات دو کشور بود. این موضوع نشانمی دهد که انتقال گاز ایران به اروپا از مسیر ترکیه ، جایگاه آنکارا درقبال اتحادیه اروپا را بشدت تقویت می کند .