سفر دو روزه عبدالقادر آکسو وزیرکشور ترکیه به جمهوری آذربایجان ارزیابی های متفاوتی بدنبال داشت . هدف ازسفر وزیرکشور ترکیه به جمهوری آذربایجان گسترش همکاریهای امنیتی عنوان شد در این راستا دو طرف یک توافقنامه امنیتی میان وزرای کشور دو کشور در خصوص مبارزه با تروریسم ، قاچاق مواد مخدر و تامین امنیت خطوط لوله انرژی امضاء کرده اند . یک هفته قبل از سفر آکسو نیز وزیر دادگستری ترکیه از باکو دیدار کرده بود . کارشناسان سیاسی افزایش سفرمقامات ترکیه به جمهوری آذربایجان را باروند عادی سازی مناسبات ترکیه وارمنستان مرتبط می دانند . اقدام ترکیه درشرکت دررزمایش ناتو درارمنستان واظهارتمایل مقامات ترکیه به عادی سازی مناسبات باارمنستان بشدت باکو رانگران ساخته است .جمهوری آذربایجان همواره ازترکیه بعنوان متحد استراتژیک خود درمناقشه قره باغ نام می برد.از اینرو عادی – سازی مناسبات ایروان – آنکارا ضربه ای به باکو محسوب می شود . کارشناسان سیاسی ، موضع گیریهای تند مقامات ارمنستان درخصوص قره باغ دریک ماه اخیر رابااین موضوع مرتبط می دانند.درچنین شرایطی یکی ازاهداف سفر وزیر کشور ترکیه به جمهوری آذربایجان دادن وعده های جدیدبرای انحراف افکارعمومی از روند عادی سازی مناسبات ترکیه وارمنستان است .بویژه اینکه برخی ازمحافل جمهوری آذربایجان خواهان اقدامات تلافی جویانه درقبال دوگانگی سیاسی آنکارا درقبال باکو هستند .درهمین راستا وزیرکشور ترکیه هنگام ورود به باکو تاکید کرد آنکارا برای رفع اشغال قره باغ آماده هرگونه کمک به جمهوری
آذربایجان است . باوجود این نگرانی های جمهوری آذربایجان تنها به عادی
سازی مناسبات ترکیه وارمنستان محدود نمی شود.افزایش تماس مقامهای دولتی
ترکیه باسران برخی از احزاب مخالف دولت باکو درآستانه انتخابات ریاست جمهوری آذربایجان نگرانی حزب حاکم این کشور را بدنبال داشته است . ماه گذشته عیسی قنبر رهبر حزب مساوات جمهوری آذربایجان درسفر به آنکارا مذاکرات محرمانه ای بامقامات ترکیه درخصوص انتخابات آتی انجام داد. بی شک دولت باکو نگرانی خود را در این خصوص به اطلاع وزیر کشور ترکیه خواهد رساند. به نظر می رسد ارتباط موازی با دلت باکو واحزاب مخالف ، به یک رویه درسیاست آنکارا تبدیل شده است . سفر اخیر الهام علی اف فرزند رئیس جمهور آذربایجان به ترکیه از این موضوهع نیز تاثیر گرفته است . ازسوی دیگر طی سالهای اخیر وزیران کشور ترکیه و آذربایجان چندین توافقنامه برای مبارزه باجرایم سازمان یافته و مقابله با قاچاق مواد مخدر امضاء کرده اند.امادرعمل این توافقنامه ها اجرانشده است . زیرا مقابله با تهدیدهای مشترک بیش ازآنکه باهمکاری دوجانبه کشورها تامین شود، به همکاری جمعی کشورهای منطقه بستگی دارد .