اعتراضات ضد دولتی در گرجستان با برگزاری تظاهرات پنجاه هزار نفری مخالفان در روز ۲۶ می سالروز استقلال گرجستان و و ادامه تظاهرات و نهایتا حمله پلیس به تظاهر کنندگان و زخمی شدن دهها نفر وارد مرحله جدیدی شده است . بطوریکه رژه نظامی نیروهای ارتش گرجستان که هر سال در روز استقلال این کشور در شهر تفلیس برگزار می شد، لغو شد .همچنین پس از درگیری بین فعالان مخالفان و نیروهای پلیس در روبروی پارلمان گرجستان در تفلیس، رهبران مخالفان نسبت به احتمال بروز جنگ داخلی در کشور هشدار دادند. لوان گاچه چیلادزه رهبر ائتلاف «مخالفان متحد» در مراسم تظاهرات مردمی در تفلیس اعلام کرد: «اگر دولت گرجستان اقدام موثری انجام ندهد، بوی جنگ داخلی در کشور از هم اکنون به مشام می رسد.» وی تاکید کرد گرجستان به راستی نیاز به یک انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری دارد. در این میان آنچه که ضربه ای مهم بر موقعیت شکننده و لرزان ساکاشویلی محسوب می شود موضع گیری ایلیای دوم اسقف اعظم کلیسای ارتدوکس گرجستان است که در اقدامی بی سابقه از دولت خواسته است تا اقدامات واقعی برای آماده سازی شرایط برای برگزاری انتخابات پیش از موعد در کشور را بکار بندد. این در شرایطی است که ساکاشویلی که ۶ سال پیش در اولین نمونه اورآسیایی انقلاب رنگین با حمایت آمریکا و بنیاد سوروس به قدرت رسید، اعلام کرده تا پایان دوره ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۱۳ در این سمت باقی خواهد ماند، اما احزاب مخالف دولت گرجستان خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام مجلس و ریاست جمهوری ، آزادی زندانیان سیاسی، اصلاح قانون انتخابات و قانون اساسی این کشور هستند.
بدین ترتیب تحولات روزهای اخیر گرجستان نشان می دهد که برخلاف برخی از تصورات از شدت اعتراض ها در گرجستان کاسته نشده و اپوزیسیون توان به چالش کشیدن دولت ساکاشویلی را دارد . گفته می شود در حال حاضر اپوزیسون گرجستان که متشکل از ائتلاف چهارده حزب است ، گزینه‌های مختلفی مانند مسدود کردن راه‌آهن، بزرگراه‌های اصلی در گرجستان و راه فرودگاه تفلیس را برای مجبور کردن ساکاشویلی به استعفا بررسی می‌کند. بستن موقتی خط آهن تفلیس توسط اپوزیسیون نشان داد که اجرای این راهکار تا چه حد می تواند دولت ساکاشویلی را فلج کند. واقعیت این است که گرجستان پس از انقلاب مخملی ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۳ ، همواره شاهد بی ثباتی سیاسی و اقتصادی بوده است، تحقق نیافتن وعده های ساکاشویلی جوان مبنی بر توسعه دموکراسی، آزادی رسانه ها، مقابله با فقر و بیکاری، ایجاد ثبات، احیای تمامیت ارضی گرجستان و افشای استفاده های غیر قانونی خانواده وی از بیت المال باعث شد که در نوامبر ۲۰۰۷ و زمانیکه بسیاری از متحدان ساکاشویلی هنوز در کنارش بودند، تظاهرات گسترده ای در تفلیس صورت گیرد. ساکاشویلی در آن زمان رویه سال ۲۰۰۳ ادوارد شواردنادزه را در پیش نگرفت و به سرکوب تظاهر کنندگان پرداخت که طی آن دهها نفر زخمی و یا بازداشت شدند. رویه ای که اکنون نیز مشهود است ، کشورهای غربی نیز در عمل از ساکاشویلی حمایت کردند،اما گستردگی تظاهرات باعث شد که وی نهایتا به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام تن دهد و زوراب نوگایدلی نخست وزیر را نیز برکنار کند تا وی را عامل سرکوب تظاهرکنندگان معرفی سازد. در انتخابات زودهنگام پنجم ژانویه ۲۰۰۸ ساکاشویلی در انتخاباتی جنجالی و درحالیکه رقیب جدی از احزاب مخالف نداشت ،‌تنها ۴۷/۵۳ درصد آراء را بدست آورد که افت شدید محبوبیت وی را به نشان می داد. اما وی بی توجه به پیام این افت محبوبیت، ‌به رویکرد گذشته خود بویژه درخواست عضویت در ناتو و باز کردن پای امریکا و رژیم صهیونیستی در گرجستان تاکید کرد. اوج این رویکرد حمله گرجستان به اوستیای جنوبی در ۱۷ مرداد ۱۳۸۷ بود. جنگ پنج روزه اوستیای جنوبی از یک سو منجر به قطع کامل روابط روسیه و گرجستان شد. از سوی دیگر بعد از جنگ اوسیتای جنوبی که منجر به کشته و زخمی شدن صدها سرباز گرجی شد، استعفاء و کناره گیری متحدان وی روندی بسیار تند یافت. ضمن اینکه ساختار های اقتصادی و نظامی گرجستان بر اثر این جنگ بشدت آسیب دید و موج جدیدی از نارضایتی از عملکرد ساکاشویلی در گرجستان آغاز شد. حتی اقدام ساکاشویلی در تغییرات گسترده در کابینه و انتصاب گریگول واشادزه به سمت وزیرخارجه که شخصیتی روسیه گراست نیز از انتقادات داخلی نکاست و لحن تند مقامات کرملین در قبال ساکاشویلی را تغییر نداد. در چنین شرایطی مخالفان از نهم آوریل ۲۰۰۹ (بیستم فروردین)، بیستمین سالگرد تجمع بزرگ مردم این کشور علیه نظام کمونیستی ، تظاهرات ضد دولتی خود را آغاز کردند. اکنون حدود حدود پنجاه روز از تظاهرات مخالفان می گذرد و مذاکرات مخالفان و رئیس جمهوری گرجستان نیز به شکست انجامیده است. ساکاشویلی امیدوار بود که با حمایت جدی غرب، تظاهرات مخالفان متوقف شود . بویژه اینکه دولت به ایجاد اختلاف در اپوزیسیون امیدوار است. اما مخالفان همچنان بر استعفای ساکاشویلی تاکید دارند و اگر به اقداماتی نظیر بستن بزرگراهها و راه آن دست بزنند ، موقعیت دشوار و احتمال درگیریهای داخلی خواهد بود. چه اینکه ساکاشویلی بخوبی می داند که در صورت موافقت وی با انتخابات زودهنگام احتمال پیروزی مجددش بسیار کم خواهد بود. چه اینکه کسب ۵۳ درصد آرا توسط ساکاشویلی در انتخابات ریاست جمهوری پنجم ژانویه ۲۰۰۸ ، افت چهل درصدی محبویبت وی را در مقایسه با انتخابات ریاست جمهوری ژانویه سال ۲۰۰۴ که ۹۶ درصد آرا را بدست آورده بود، نشان داد واکنون مخالفان معتقدند با افتضاح جنگ اوستیای جنوبی، محبوبیت ساکاشویلی کمتر از بیست درصد است. بنابراین بعید نیست که وی برای ماندن در قدرت به استفاده از نیروی زور تمسک جوید. در چنین شرایطی نیز رهبران مخالفان گرجستان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند: «از جامعه بین الملل تقاضا داریم تا به دست یابی به آزادی ملت گرجستان و توسعه دموکراسی در این کشور و خلاصی یافتن از شر رژیم ساکاشویلی که درصدد سوق دادن گرجستان به سمت هرج و مرج، درگیری و خونریزی است، کمک کند.» شکی نیست که وقوع درگیریهای داخلی در گرجستان منجر به تشدید اعتراضات علیه ساکاشویلی ونهایتا استعفای وی خواهد شد.