تظاهرات یک هفته ای دهها هزار گرجی مخالف دولت میخائیل ساکاشویلی ، انقلاب رز را بعد از حدود شش سال با جدی ترین بحران مواجه ساخته است . دهها هزار تن از طرفداران احزاب مخالف در گرجستان از نهم آوریل ساختمانهای دولتی از جمله کاخ ریاست جمهوری، ساختمان مجلس و تلویزیون دولتى این کشور در تفلیس را محاصره کردند. تجمع گسترده مخالفان در شرایطی است که قبل از آن دهها نفر از مخالفان برجسته توسط پلیس بازداشت شده و راههای منتهی به تفلیس نیز مسدود شده است. ارتباطات اینترنتی تفلیس با دنیای خارج نیز در روز تظاهرات به بهانه های فنی قطع شد. قرار است این تظاهرات زمان استعفای ساکاشویلی و موافقت وی با برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری و پارلمانی ادامه داشته باشد ، اما ساکاشویلى با تاکید بر گفتگو با مخالفان موضوعی که تا پیش از این حاضر به پذیرش آن نبود، اصرار دارد که تا پایان دوره‌ ریاست جمهوری اش در سال ۲۰۱۳ به فعالیت خود ادامه دهد . تظاهرات گسترده مخالفان از جهات مختلف بویژه از نظر تعداد شرکت کنندگان بسیار شبیه تظاهرات ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۳ است، آن زمان ساکاشویلی به همراه نینوبورژانادزه و زوراب ژوانیا نخست وزیر فقید گرجستان به عنوان رهبران انقلاب رز (مخملی) گرجستان ، با حمایت غرب هدایت تظاهرات را در دست داشتند که منجر به اشغال پارلمان و وادار کردن ادوارد شواردنادزه رئیس جمهور وقت به استعفاء شد. اما اکنون ساکاشویلی در همان جایگاه شواردنادزه قرار گرفته و با انتقادات و اتهاماتی بمراتب بیشتر از شواردنادزه مواجه است و دهها هزار نفر از مخالفان که در بین آنها متحدان سابق وی از جمله نینوبورژانادزه رئیس پارلمان ، زوراب نوگایدلی نخست وزیر سابق ، آکرواشویلی وزیردفاع سابق و سالومه زورابیشولی وزیر خارجه سابق نیز قرار دارند، یکصدا با متهم کردن ساکاشویلی به بی کفایتی ، خواهان استعفای وی شدند . واقعیت این است که گرجستان بعد از انقلاب مخملی یا رز که با کمک امریکا و بنیاد سوروس انجام شد، همواره بی ثبات بوده است . رویکرد افراطی ساکاشویلی در ناتوگرایی و امریکاگرایی و تحریک مقامات کرملین زنجیره ای از تنش در مناسبات گرجستان با روسیه را ایجاد کرد. ساکاشویلی با شعار دموکراسی ، از بین بردن فقر و فساد مالی ، بیکاری و بهبود اوضاع اقتصادی به قدرت رسد اما رشد ۱۲۶ درصد بیکاری ، تشدید بحران اقتصادی گرجستان و افزایش فقر ، مطرح شدن استفاده بی رویه خانواده وی از بیت المال برای سفرهای خارجی و خوشگذارنی و نیز اقدامات غیر دموکراتیک ساکاشویلی در کنار زدن منتقدان باعث شد که در دسامبر ۲۰۰۷ و زمانیکه بسیاری از متحدان وی هنوز در کنارش بودند، تظاهرات گسترده ای در تفلیس صورت گیرد. ساکاشویلی در آن زمان به سرکوب تظاهر کنندگان پرداخت که طی آن دهها نفر زخمی و یا بازداشت شدند. کشورهای غربی نیز در عمل از ساکاشویلی حمایت کردند،اما گستردگی تظاهرات باعث شد که وی نهایتا به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام تن دهد و زوراب نوگایدلی نخست وزیر را نیز برکنار کند تا وی را عامل سرکوب تظاهرکنندگان معرفی سازد. در انتخابات زودهنگام پنجم ژانویه ۲۰۰۸ ساکاشویلی در انتخاباتی جنجالی و درحالیکه رقیب جدی از احزاب مخالف نداشت ،‌تنها ۵۳ درصد آراء را بدست آورد که افت شدید محبوبیت وی را به نشان می داد. اما وی بی توجه به پیام این افت محبوبیت، ‌به رویکرد گذشته خود بویژه درخواست عضویت در ناتو و باز کردن پای امریکا و رژیم صهیونیستی در گرجستان تاکید کرد. اوج این رویکرد حمله گرجستان به اوستیای جنوبی در ۱۷ مرداد ۱۳۸۷ بود ، روسیه که گویا منتظر این حمله بود ، یک روز بعد به بهانه حمایت از صلح بانان خود و نیز اوست ها که در سالهای گذشته اغلب تابعیت روسیه را کسب کردند، به تهاجم گرجستان پاسخ سختی داد . مسکو علاوه بر بیرون راندن ارتش گرجستان از اوستیای جنوبی مراکز نظامی و اقتصادی سراسر گرجستان از جمله بنادر پوتی و باتومی را بمباران کرد و ۲۶ شهریور اقدام به شناسایی استقلال آبخازیا و اوستیای جنوبی کرد. امریکا و برخی از کشورهای غربی که گرجستان به تحریک و پشت گرمی به آنها به اوستیای جنوبی حمله کرده بود تنها به محکوم کردن روسیه پرداختند و حتی اغلب آنها با عضویت گرجستان و اوکراین در ناتو مخالفت کردند. بدین ترتیب حمله به اوستیای جنوبی تبدیل به پاشنه آشیلی برای ساکاشویلی شد و تظاهرات امروز مخالفان نشاندهنده این موضوع است .