در پی تصرف پارلمان گرجستان و کاخ ریاست جمهوری این کشور توسط هزاران نفر از مخالفان ادوارد شواردنادزه رئیس جمهوری گرجستان بحران سیاسی در این کشور وارد مراحل تازه ای شده است . رئیس جمهوری گرجستان که در پایگاههای نیروهای ویژه در ۲۵ کیلو.متری حومه تفلیس بسر می برد ، عصر شنبه (۲۲ نوامبر ) ۴۸ ساعت به مخالفان فرصت داده است تا پارلمان وکاخ ریاست جمهوری ترک کنند و در غیر اینصورت از اخیتارات قانونی خود استفاده کند . این در شرایطی است که اقدام مخالفان در معرفی نینو بورژانادزه رئیس سایق پارلمان گرجستان بعنوان رئیس جمهوری موقت این کشور نشان می دهد که مخالفان قصد عقب نشینی از مواضع خود را ندارند و خواهان برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری زودهنگام هستند این در شرایطی است که شوارد نادزه بر اساس قانون اساس گرجستان تا سال ۲۰۰۵ رئیس جمهوری این کشور می باشد . آنچه مسلم است اینکه مجموعه شرایط حاکی از آنست که گرجستان در آستانه یک جنگ داخلی قرار گرفته است . در واقع این سوال اساسی مطرح است که چه عواملی باعث شده است مساله انتخابات پارلمانی دوم نوامبر در این کشور به یک بحران تمام عیار تبدیل شود . برغم اینکه شوارد نادزه بعنوان آخرین وزیر امورخارجه شو.روی که در فروپاشی دیوار برلین نقش داشت از محبوبیت قابل توجبهی در گرجستان برخوردار بوذه است طی سالهای اخیر نارضایتی از عملکرد سیاسی و اقتصادی وی افزایش یافته است . برغم حضور وی از سال ۱۹۹۳ در قدرت معضلات امنیتی گرجسان در آبخازیا و اوسیتیای جنوبی حل نشده بلکه مواضع تجزیه طلبان تقویت شده است . ازلحاظ اقتصادی نیز بحران در این کشور بحدی است که اکثریت مردم در تامین مایحتاج اولیه خود ناتوان هستند و از همه مهمتر فساد مالی در این کشورمردم ر اکلافه کرده است . تحت تاثیر همین موضوعات کسانی مانند میخائیل ساکا شویلی (۲) که تا سال ۲۰۰۱ بعنوان وزیر دادگستری و زوراب ژوانیا (۳) که تا آن موقع بعنوان رئیس پارلمان گرجستان بعنوان متحدان نزدیک شوارد نادزه بوذدند از سمت خود استعفاء دادند و اکنون رهبری مخالفان وی را برعهد دارند . باوجود این برخی از محافل سیاسی معتقدند که مخالفان شواردنادزه با خط مشی بشدت غربگرایانه در تظاهرات اخیر بنوعی مورد حمایت امریکا قرار گرفته اند . بطوریکه امریکا جمعه ۲۱ نوامبر یک روزمانده به آغاز کار مجلس جدید گرجستان اعلام کرد که نتایج اعلام شده رای مردم گرجستان نیست و این نوعی چراغ سبز به مخالفان بود تا در اولین روز فعالیت پارلمان جدید ، محل پارلمان را اشغال کنند . با وجود این امریکا در شرایط کنونی نگران آن است که روسیه با استفاده از وضعیت موجود نفوذ خود را در این کشور افزایش دهد و سرنوشت طرحهای امریکایی از جمله خط لوله باکو – جیحان را با ابهام مواجه سازد . این در شرایطی است که روسیه نگران آن است که با روی کار آمدن ملی گرایان غربگرا در گرجستان از نفوذ مسکو در این کشور کاسته شود . در چنین شرایطی است که وزیران امورخارجه روسیه و امریکا روز یکشنبه (۲۳ نوامبر ) به گرجستان سفر کرده اند .ایوانف روز یکشنبه (۲۳ نوامبر ) با میخائیل ساکاشویلی دیدار کرد . برخی از کارشناسان احتمال نوعی توافق میان روسیه و امریکا را در مورد تحولات گرجستان را مطرح می کنند . برغم تاکید ایوانف بر عدم مداخله مسکو در امور داخلی گرجستان ، برخی از محافل و شخصیت های سیاسی روسیه بنوعی به دخالت نظامیان روسی مستقر در گرجستان بنفع شوارد نادزه و در صورت درخواست وی چراغ سبز نشان داده اند . آنچه مسلم است که تداوم بحران نه تنها به ضرر گرجستان بلکه تهدید ی علیه ثبات قفقاز می باشد . بی شک نتایج این بحران بر خط مش هایی کشورهایی نظیر جمهوری آذربایجان نیز تاثیر خواهد گذاشت . شکی نیست که گفتگو و مصالحه تنها راهی است که می تواند گرجستان را از وارد شدن به یک جنگ داخلی خانمانسوز نگه دارد .