نخست وزیر ترکیه اخیراً گفت در ترکیه تهدید و خطر ارتجاع وجود ندارد ” اردوغان افزود: “می باید از بحثهایی که موجب ایجاد تشنج می شود, اجتناب کرد چرا که چنین بحثهایی علاوه بر به خطر انداختن جو سیاسی موجود, به روند اقتصادی کشور نیز آسیب وارد می سازد. اردوغان با اعلام این که از چنین بحثهایی ناراضی است – گفت که در این مورد با “یاشار بیوک آنیت ” رییس ستاد ارتش ترکیه نیز بحت کرده و “بیوک آنیت ” نیز در این زمینه با وی هم عقیده است. اما اظهارات بعدی بیوک آنیت نشان داد که وی در اصل با اردوغان در خصوص مساله باصطلاح ارتجاع هم نظر نیست اردوغان در مورد افزایش تعداد کلاسهای تدریس قرآن که از نظر برخی محافل لائیک به طور مضحکانه به عنوان خطر ارتجاع آن نام برده می شود- گفت : “در کلاسهای مقطعی آموزش قرآن کریم در ماههای تابستان برخی موارد افزایش ممکن است وجود داشته باشد ولی بعد از وضع قوانین جدید در مورد حداقل سن ۱۵ سال برای کلاسهای آموزش قرآن دایمی – تعداد این کلاسها در ترکیه کاهش یافته است. با وجود این اظهارات اردوغان نه تنها موجب خودداری محافل لائیک و نظامی برای عدم جنجال آفرینی نشد , بلکه برخورد ارتجاعی آنان با سخنان اردوغان موجب شد که نخست وزیر ترکیه پیشنهاد گفتگو را در مورد باصطلاح رشد تهدید ارتجاع مطرح کند.
در واقع اظهارات اردوغان در مورد ارتجاع همان چیزی بود که نظامیان ترکیه از ماهها پیش منتظر آن بودند تا آن را به بهانه ای برای ایجاد بحران و حتی بزعم برخی از کارشناسان برای زمینه سازی کودتای سفید تبدیل کنند . در واقع با نزدیک شدن زمان انتخاب رییس جدید جمهوری در مجلس ملی ترکیه که اکثریت کرسیهای آن را نمایندگان حزب حاکم “عدالت و توسعه (آک )” در اختیار دارند و زمان برگزاری انتخابات عمومی مجلس در اواخر سال ۲۰۰۷ میلادی – کشمکش های سیاسی بین مراکز قدرت بطور ملموسی رو به افزایش گذاشته است . نظامیان تمایل ندارند که شخص رئیس جمهوری توسط حزب حاکم انتخاب شود و از اینرو تلاش دارند که دولت اردوغان را با بحران مواجه کنند. نظامیان طی هشتاد و سه سال گذشته به بهانه حفظ نظام لائیک و مبارزه با ارتجاع کوشیده اند در صحنه سیاسی حضو داشته باشند . بنظر می سد بعد از هشت دهه نظامیان ترکیه در بدترین شرایطی قرار گرفتند از یک سو اتحادیه اروپا خواهان خودداری نظامیان از دخالت در امور سیاسی هستند و ادعای نظامیان برای مبارزه با تروریسم را نوعی بهانه جویی عنوان می کند و از سوی دیگر برای اولین بار در طول تاریخ جمهوری ترکیه یک حزب که گفته می شود دارای گرایشات اسلامگرا و میانه رو است می تواند در صورت ادامه روند فعلی تا هفت ماه دیگر رئیس جمهوری ترکیه را انتخاب کند . برای از بین بردن این کابوس نظامیان ترکیه دنبال بهانه ای می گردند و آن بهانه کهنه شده ارتجاع است. طی ۸۳ سال گذشته بسیاری از گروههای اسلامگرا در ترکیه به بهانه ارتجاع سرکوب شده و آزادیهای مدنی آنها سلب شده و حتی دولت نجم الدین اربکان که با آراء مردم روی کار آمده بود با چنین بهانه هایی ساقط شد . در واقع چنانچه اردوغان نیز گفته است : “در ترکیه کسی تعریف حقوقی برای ارتجاع نمی تواند بدهد این موضوع با برخوردها و دید سیاسی تعریف می شود و این – افراد متدین را رنجیده خاطر می سازد.” در واقع نوعی برخورد نظامیان با افراد اسلامگرا , ارتجاعی محسوب می شود . با وجود این اظهارات رییس ستاد ارتش ترکیه در دانشگاه جنک مبنی بر اینکه حفظ نظام لائیک در مقابل تهدیدهای ارتجاع- به عهده ارتش است و نباید این امر را به عنوان مداخله ارتش در امور سیاسی ارزیابی کرد, حاکی از ادامه رویکرد سنتی ارتش ترکیه در این خصوص است .