رزمایش ارتش جمهوری آذربایجان و اعضای ناتو با عنوان “پاسخ منطقه ای -۲۰۰۹” روز یکشنبه (۱۹ آوریل) درحومه باکو آغاز شد. واحد مطبوعاتی وزارت دفاع ج. آذربایجان اعلام کرد: این رزمایش در قالب برنامه همکاری نظامی دو جانبه این کشور و ناتو برپا شده است و سه روز اول آن در سطح ستادی و پنج روز بعد آن نیز با حضور گردان های پیاده نظامی در صحرا برگزار خواهد شد.هدف از برگزاری این رزمایش؛ تمرین بازرسی پاسگاه های نظامی ؛ تامین امنیت راه ها واقدامات لجستیکی اعلام شده است. برگزاری رزمایش ناتو اگرچه از سوی وزارت دفاع ج. آذربایجان بسیار مهم تلقی شده است،اما رسانه های مستقل در ج. آذربایجان چندان این رزمایش را مورد توجه قرار ندادند.از سال ۱۹۹۴ تاکنون باکو همواره همکاریهای خود را با ناتو گسترش داده است. بطوریکه ج. آذربایجان علاوه بر عضویت در برنامه مشارکت برای صلح ناتو، درچارچوب شورای همکاری اروپا آتلانتیک، مجمع پارلمانی ناتو و نیز برنامه همکاریهای انفرادی با ناتو همکاری دارد. ج. آذربایجان همچنین یکی از فعال ترین کشورها در رزمایش ها و دوره های آموزشی ناتو بوده است. حضور نیروهای آذری در عراق، افغانستان و کوزوو نیز در این چارچوب ارزیابی می شود.رسانه های دولتی ج. آذربایجان نیز همواره اهمیت همکاریهای باکو با ناتو را تبلیغ می کنند. محور این تبلیغ این است که گسترش همکاری ج. آذربایجان با ناتو به تقویت مواضع باکو در مناقشه قره باغ و نهایتاآزادی این منطقه منجرخواهد شد.این درشرایطی که تجربه ۱۵سال همکاری ج.آذربایجان با ناتو نشان داده است که اغلب کشورهای عضو ناتو مناسبات مطلوبی با ارمنستان دارند، بطوریکه آنها درسپتامبر ۲۰۰۵ از اینکه باکو حاضر به دادن روادید به هیات نظامی ارمنستان نشد،رزمایش خود در ج.آذربایجان را لغو کردند. تاکنون حتی در یک سند ناتو نیز به تعلق قره باغ به ج. آذربایجان تاکید نشده و حتی در برخی از اسناد و نقشه های منتشر شده توسط ناتو از جمله مجمع پارلمانی ناتو، نخجوان منطقه ای ارمنی نشین عنوان شده است. در واقع ناتو در همکاریهای گسترده خود با ج. آذربایجان موضوع قره باغ را مستنثنی کرده و این مساله را حتی مقامات ناتو صراحتاً اعلام کرده اند. در باره موضوع قره باغ ، ناتو تنها به حمایت ازفعالیت های گروه مینسک بسنده کرده که طرحهای این گروه نیز متضمن تمامیت ارضی ج.آذربایجان نبوده است.از اینرو نیز از منظر افکار عمومی ج. آذربایجان سیاست ناتو گرایی شکست خورده است. بدلیل همین موضوع نیز برگزاری رزمایش “پاسخ منطقه ای – ۲۰۰۹” دستاوردی برای دولت باکو محسوب نمی شود.ارمنستان نیز با آگاهی از این موضوع هیچ گاه از برگزاری رزمایش های ناتو در ج.ابراز نگرانی نکرده است. بدین ترتیب در شرایطی که ناتو طی سالهای گذشته از امکانات ج. آذربایجان از جمله برای پشتیبانی باصطلاح “مقابله با تروریسم در افغانستان” استفاده کرده اما امتیازی به باکو نداده است. برگزاری این رزمایش نیزدرمقطعی صورت می گیرد که باکو دراعتراض به تحرکات ترکیه برای عادی سازی مناسبات با ارمنستان و حمایت اغلب کشورهای غربی و ناتو از این روند، تلاش داشت اینگونه وانمود کند که در سیاست غربگرایی خود بویژه در تبعیت از طرحهای مورد نظر غرب در زمینه انتقال انرژی تجدید نظر می کند، اما میزبانی رزمایش “پاسخ منطقه ای -۲۰۰۹” نشان داد که این تبلیغات باکو بلوف بوده است. اساساً دولتمردان باکو نگرانند رویگردانی از غرب و اذعان به واقعیات، آنها را با بحران پاسخگویی مواجه سازد. این در شرایطی است که افکار عمومی ج. آذربایجان با آگاهی از شکست رویکرد ناتو گرایی ، خواهان تجدید نظر دولت باکو در این رویکرد بوده و از اینکه با ادامه این روند کشورشان بمانند گرجستان به جولانگاه قدرتهای بزرگ تبدیل شود ، نگران هستند .