برخی از منابع خبری ترکیه اخیرا بدنبال مذاکرات رسمی “جواد بولانی” وزیر کشور عراق با “بشیر آتالای” وزیر کشور ترکیه در آنکارا مدعی شدند که عراق به ترکیه اجازه داده است که نیروهای ترکیه برای تعقیب عناصر “پ.ک.ک.” وارد شمال عراق شوند. سفر وزیر کشور عراق پس از آن صورت گرفت که ترکیه با عنوان این که امنیت این کشور از ناحیه شمال عراق به دلیل فعالیت‌های مسلحانه عناصر “پ.ک.ک.” به خطر افتاده است، بارها خواهان مقابله آمریکا و عراق با عناصر “پ.ک.ک.” در شمال عراق بوده و بارها از عراق و آمریکا خواسته است که برای ورود ارتش ترکیه به شمال عراق به منظور سرکوب عناصر “پ.ک.ک.”اجازه دهند. اما این درخواست تاکنون با مخالفت عراق و آمریکا و بویژه گروه‌های کرد شمال عراق روبه‌رو بوده است. در این میان ترکیه طی هفته های اخیر تلاش های زیادی کرد که حداقل موافقت مقامات عراقی را برای انجام عملیات در شمال عراق بدست آورد . همزمان با سفر وزیر کشور عراق به ترکیه نیزادعا شد که بغداد اجازه ورود نیروهای ترکیه به شمال عراق برای تعقیب عناصر “پ.ک.ک.” را داده است . اما بلافاصله بغداد این موضوع را تکذیب کرد . برخی از محافل سیاسی این موضوع را ناشی از مداخله بین مسعود بارزانی رهبر اقلیم کردستان عراق عنوان کردند. بدین ترتیب در سفر وزیر کشور عراق به ترکیه تنها در مورد همکاری دو کشور در زمینه مبارزه با تروریسم توافق شد و عبارت “اجازه ورود نیروهای ترکیه به شمال عراق به شرط کسب اجازه از دولت عراق داده شده ” در قرارداد قید نشده است .
امضا این قرارداد از چند جهت قابل ارزیابی است . از جمله اینکه با نردیک شدن به پایان سال ۲۰۰۷ میلادی که موعد برگزاری همه پرسی در مورد سرنوشت کرکوک است ترکیه تحرکات خود را افزایش داده است تا به هر نحوی مانع این همه پرسی که از هم اکنون نتیجه آن مشخص است . شود . با وجود این امریکا و نیروهای کرد طرفدار امریکا در منطقه عملا در رسیدن ترکیه به این اهداف اش کارشکنی می کنند . چنانچه نخست وزیر ترکیه اخیرا اذعان کرد که سلاحهای امریکایی در دست پ ک ک قرار دارد . ژنرال “ایلکر باش بوغ” فرمانده نیروی زمینی ترکیه نیز در سخنرانی اخیر خود در دانشگاه جنگ از سیاست‌های آمریکا در چشم پوشی به حضور عناصر “پ.ک.ک.” در شمال عراق بشدت انتقاد کرد. نکته دیگر اینکه امضای این قرارداد در واقع پیامی از سوی آنکارا به رهبر اقلیم کردستان عراق بود که دولت آنکارا دولت بغداد را طرف خود می داند نه مسعود بارزانی را . نکته دیگر اینکه اگر چه همکاری ترکیه و عراق در زمینه مقابله با پ ک ک اقدام مثبتی است اما واقعیت این است که عملا تا زمانی که اشغالگران امریکایی در عراق حضور دارند ، دولت عراق از قدرت کافی برای از بین بردن تروریستها برخوردار نیست چرا که اشغالگرات امریکایی عملا در این زمینه کارشکنی می کنند. بعنوان نمونه در شرایطی که دولت عراق بر خروج پ ک ک تاکید دارد امریکائیها مانع این موضوع شده و مذاکرات منظمی با سران پ ک ک در کوههای قندیل در شمال عراق دارند . موضوع دیگر اینکه اگرچه ترکیه مساله مبارزه با تروریسم را که در قرارداد با عراق اشاره شده ، بیشتر بعنوان مقابله با پ ک ک قلمداد می کند ، اما دولت عراق انتظار دارد که آنکارا ، دولت بغداد را در مقابله با آن دسته از تروریست هایی که عمدتا ازکشورهای متحد امریکا در منطقه ، وارد عراق می شوند ، یاری دهد . در هرحال امضای این قراداد و همچنین تفاهمنامه امنیتی هفتم اوت نخست وزیران ترکیه و عراق ، باتوجه به همکاری های نزدیک که ایران و سوریه و ترکیه در زمینه مبارزه با ترویسم دارند هر چه بیشتر زمینه همکاری کشورهای منطقه در این زمینه را فراهم می سازد .