” گونتر ورهوگن” معاون کمیسیون اروپا و کمیسراتحادیه اروپا در امور صنعت اخیرا در اظهاراتی تامل برانگیز گفت:سیاست های اشتباه موجب تردید ترکیه به صداقت اتحادیه اروپا در پذیرش این کشور در اتحادیه شده است. ورهوگن” با اشتباه و نامتوازان خواندن سیاست های اتحادیه اروپا در مورد عضویت ترکیه،افزود: از این که تمایل ترکیه به ادامه روند اصلاحات کمتر شده تعجب نمی کنم، چرا که پیام های ضد و نقیض اتحادیه اروپا، موجب تردید ترکیه به صداقت این اتحادیه شده است. ترکیه سالهاست که هدف عضویت در اتحادیه اروپا را دنبال می کند. در در سال ۱۹۹۹ در اجلاس هلسینکی نامزدی ترکیه برای عضویت در اتحادیه اروپا پذیرفته شد و مذاکرات دو طرف از اکتبر ۲۰۰۵ آغاز شد .اگرچه پیش از این مقامات آنکارا بارها از روند کند عضویت این کشور در اتحادیه اروپا انتقاد کرده اند،اما این اولین بار است که یک مقام عالیرتبه اتحادیه اروپا به اشتباه بودن سیاست های این اتحادیه در قبال ترکیه اذعان کرده و مخالفان عضویت آنکارا را به باد انتقاد می گیرد. واقعیت این است که ترکیه طی سالهای گذشته برای عضویت در اتحادیه اروپا گامهای قابل توجهی برداشته و حتی چندین لایحه همگرایی در پارلمان به تصویب رسانده است. اما برخلاف انتظارات این کشور، تاکنون تنها ۱۰ فصل از ۳۵ فصل مربوط به مذاکرات ترکیه با اتحادیه اروپا گشوده شده است. با چنین روندی عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا تا ۱۵ سال آینده ممکن بنظر نمی رسد. ضمن اینکه اساسا موضع گیری برخی از کشورها و مقامات اروپایی نشان می دهد که هیچ دورنمای روشنی نیز برای عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا وجود ندارد. اغلب کشورهای اروپایی، اتحادیه اروپا را کلوپی مسیحی می دانند و از اینرو نیز ژیسکاردستن رئیس کمیسیون قانون اساسی اتحادیه اروپا عضویت احتمالی ترکیه را پایان تاریخ این اتحادیه عنوان کرده است .نیکولای سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه نیز با آسیایی خواندن کشور ترکیه ، گفته است آنکارا بهتر است عضو اتحاد مدیترانه شود . بنظر می رسد نگاه اتحادیه اروپا به روند عضویت ترکیه در این اتحادیه نگاهی حقوقی نیست بلکه متاثر از اغراض سیاسی است. از اینرو نیز بموازات گامهای ترکیه برای عضویت در اتحادیه اروپا بهانه تراشی های این اتحادیه درمسایلی نظیر قبرس، کشتار ۱۹۱۵ ارامنه و مساله میزان جمعیت ترکیه افزایش می یابد. همین موضوع سبب شده است که از میزان تمایل مردم ترکیه به عضویت در این اتحادیه بشدت کاسته شود و نظرسنجی نیز موید این موضوع است.این مساله موجب نگرانی اتحادیه اروپا از احتمال تمرکز آنکارا به رویکردهای دیگر از جمله گسترش مناسبات باروسیه و کشورهای اسلامی شده است. اظهارات ورهوگن نیز دقیقا از این نگرانی ناشی می شود.اما واقعیت این است که اینگونه اظهارات بمعنای تغییر موضع اتحادیه اروپا در قبال آنکارا نیست. بدلایل مختلف نظیر قرار داشتن ترکیه در محور انتقال انرژی به اروپا از جمله در طرح نابوکو و موقعیت استراتژیِک ترکیه در خاورمیانه و حوزه دریای سیاه ، کشورهای اروپایی به ترکیه نیاز دارند، اما در عین حال مایل به عضویت درآوردن ترکیه نیستند. در واقع سیاست عملی اتحادیه اروپا در قبال آنکارا ، تعریف جایگاه ” همکار ممتاز و ویژه” برای ترکیه است. بنابراین هرگاه که انتقادها در ترکیه از اتحادیه اروپا افزایش می یابد برخی از مقامات این اتحادیه با اظهاراتی در حمایت از عضویت آنکارا ، تلاش دارند مانع از اقدام احتمالی ترکیه در اولویت دادن به رویکردهای دیگری بجای اروپاگرایی در سیاست خارجی این کشور شوند. از اینرو نیز چنانچه نتایج نظرسنجی های نیز نشان می دهد اغلب مردم ترکیه با بی اعتمادی به وعده های اتحادیه اروپا خواهان تقویت سیاست نگاه به شرق آنکارا هستند .