سفر ایهودا اولمرت معاون نخست وزیر و نفر دوم کابینه رژیم صهیوینستی به ترکیه حاکی از تلاش تل آویو برای تحیکیم مناسبات با آنکارا است . طی هفته های اخیر چندین فاکتور بر مناسبات ترکیه و ورژیم صهیوینستی تاثیر منفی گذشتته و سردی که اکنون بر مناسبات دو کشور حاکم است ، شاید تاکنون نبوده است . از جمله تحرکات رژیم صهیوینستی در شمال عراق نظیر خرید اراضی در کرکوک برای تغییر بافت قومی این منطقه نفت خیز ، آموزش پنهانی پسشمرگان کرد علیه ترکیه از جمله این فاکتور ها بوده است . در این میان تاکید اردوغان بر اینکه ترور یاسین و حمله به اردوگاه رفح نمونه بارز ترور دولتی است ، باعث ناخرسندذی مقامات رژیم صهیونستی شده است که همواره با دیدی زیاده خواهانه با آنکارا برخورد می کنند . در واقع در چنین فضایی و پس از دو بار تعویق سفر معاون نخست وزیر رژیم صهیوینستی وی همزمان با سفر ناجی عطری نخست وزیر سوریه به ترکیه سفر کرد تا در ظاهر مناسبات درهم ریخته آنکارا و تل آویو را ترمیم دهد . در واقع این سفر دارای دو بخش فریب و تهدید بوده است . فریب از آنجت که اولمرت برای چندمین بار مدعی شد که رژیم صهیونیستی منافع ترکیه در شمال عراق را رعایت می کند . تهدید نیز از آن جهت که اولمرت صراحتاً از مقامات ترکیه خواست تا اظهارت نظیر انجام تروریسم دولتی از سوی تل اویو را تکرار نکنند . همزمان با این موضوع برخی از نشریات رژیم صهیونستی نظیر هاآرتص مساله سقوط دولت اردوغان در سال ۱۹۹۷ را مطرح ساختند . آنها با اشاره به اینکه احتمالاً دسامبر آینده اتحادیه اروپا ، خواست دولت اردوغان را اجابت نکند ، نوشتند این موضوع برای ارتش که در روند همگرایی با اتحادیه اروپا بخشی از اختیارات سنتی خود را از دست داده است ، قابل تحمل نخواهد بود . اهمیت این تهدید از جهت روابط نزدیک نظامیان ترکیه و رهروان افرادی نظیر چوبیک بیر معمار همکاری نظامی ترکیه و رژیم صهیونییتی با تل آویو است . رژیم صهیونیستی نیز از پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا خوشحال نخواهد شد . چرا که تحقق این موضوع وایستکی آنکارا به رژیم صهیونیستی را کاهش می دهد . در چنین شرایطی بنظر می رسد تل آویو به تحرکات جدی در آنکارا برای به زانو درآوردن دولت آک دست زده است . البته خودداری اردوغان از دیدار با اولمرت که شبیه مخالفت چند ماه پیش وی با سفر شارون به آنکارا بود و نیز تکرار مساله تروریسم دولتی از سوی وی نشان می دهد که مقامات آنکارا در شرایطی که محیط سیاسی خاورمیانه تغییر پیدا کرده و فضای امنیتی یافته است ، بدنیال تعریف های جدید از منافع خود هستند . اگر برخی از محافل همواره با بدبینی به این موضوع نگاه می کنند و معتقدند که ترکیه با انجام ندادن اقدامات عملی نظیر لغو قراردادهای نظامی ، در واقع نشان داده است که بدنبال تغییر بنیادی مناسبات با تل آویو نیست . درهر اگرچه امریکا در منطقه مسفقر شده است ، اما همچنان مناسبات با ترکیه برای رژیم صهیوینستی اهیمت دارد. رژیم صهیوینستی به متخدی مهم در منطقه احتیاج دارد ، حال آنکه ترکیه از لحاظ تامین آب رژیم صهیونیستی ، مساله اقتصادی با توجه به ۵/۱ میایارد دلار حجم تجاری دو کشور برای تل اویو اهمیت دارد .