بدنبال افزایش تحرکات غرب بویژه امریکا برای استقلال کوزوو و جدا کردن این منطقه از صربستان , مناطق جدایی طلب قفقاز از جمله آبخازیا و قره باغ نیز خواهان تعمیم این مدل به این مناطق شدند . گفتنی است ۹۰ درصد جمعیت کوزوو را مسلمانان آلبانیایی تبار تشکیل میدهند که در طول سالهای حکومت صربها بر این جمهوری تحت فشارهای شدید سیاسی و اجتماعی قرارداشتهاند . دولت ناسیونالیست یوگسلاوی سابق به رهبری اسلوبودان میلوسویچ از سال ۱۹۹۴ یک نسلکشی تمامعیار را علیه مسلمان آلبانیایی تبار ساکن کوزوو به راهانداخت، این اقدام خشم شدید کشورهای مختلف جهان را به همراه داشت و باعث شد تا در سال ۱۹۹۸ و تحت تاثیر رقابت های امریکا و روسیه در بالکان , با فرمان بیل کلینتون رئیسجمهور وقت ایالات متحده نیروهای هوایی ناتو علیه ارتش یوگسلاوی وارد نبرد شده و میلوسویچ را به شکلی تحقیرآمیز وادار به پذیرش خواستههای ناتو و عقبنشینی از کوزوو نمایند.از سال ۱۹۹۸ تاکنون ۱۷ هزار نیروی پاسدار صلح ناتو در این جمهوری خودمختار حضور دارند. گزارش جنجالی سال گذشته مارتی آتیساری نماینده دبیرکل سازمان ملل متحددرباره این جمهوری خودمختار خواستار برگزاری یک رفراندوم عمومی برای فراهم ساختن زمیینه استقلال آن از صربستان شده است، اما دولت صربستان با اشاره به تاریخ هزارساله فرمانروایی صربها بر کوزوو با استقلال آن مخالفت نمودهاست.فدراسیون روسیه نیز تهدید نموده است که هرگونه قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت در این زمینه را وتو نماید.در واقع مساله استقلال کوزوو به چالش بین امریکا و روسیه تبدیل شده است و رئیسجمهوری امریکا در سخنانی مبارزهجویانه در برابر روسیه گفته است که سازمان ملل متحد باید «هر چه زودتر» استقلال کوزوو را به رسمیت بشناسد. وی همچنین تهدید کرده است که در صورت تلاش روسیه برای متوقف ساختن فرآیند تصمیمگیری سازمان ملل, غرب بطور یکجانبه در این زمینه عمل خواهد کرد.” رئیسجمهور آمریکا همچنین مدعی شده است که «هدف ما همان خواسته مردم کوزوو یعنی استقلال این منطقه است و پیام من به دولت صربستان نیز این است که آیندهنگر باشد و مزایای بسیار زیاد داشتن روابط خوب با غرب را مدنظر قرار دهد». باوجود این ناظران سیاسی معتقدند حمایت امریکا از استقلال کوزوو نه بخاطر مردم این منطقه بلکه در چارچوب رقابت های روسیه وامریکا در بالکان صورت می گیرد و باتوجه موقعیت استراتژیک کوزوو , جدایی آن از صربستان بشدت موقعیت تنها متحد روسیه در بالکان را تضعیف میکند. ازاینرو نیز روسیه تاکید دارد که استقلال کوزوو نقض قطعنامه ۱۲۴۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد است که در آن بر تمامیت ارضی یوگسلاوی که جانشین حقوقی آن صربستان است، تاکید شده است. روسیه همچنین تاکید دارد که چنین موضوعی ناگزیر الگویی برای موارد مشابه خواهد بود و سایر جمهوری های برسمیت شناخته نشده، یعنی دنیستر، قره باغ، اوستیای جنوبی و آبخازی در نوبت خواهند بود.
اگر چه با پافشاری روسیه و برغم تهیه چندین پیش نویس قطعنامه , مساله کوزوو فعلا از دستور کار شورای امنیت خارج شده است , اما غرب چنانچه بوش نیز تهدید کرده است, این موضوع را همچنان در چارچوب گروه تماس متشکل از آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا پیگیری می کند. در این میان اگر چه مساله کوزوو از جهات زیادی بامساله قره باغ تفاوت دارد , اما مقامات ارمنستان و جمهوری خودخوانده قره باغ بشدت خواهات تعمیم مدل کوزوو به قره باغ هستند . مهمترین تفاوت مساله کوزوو با قره باغ آن است که مسلمانان در کوزوو مورد ظلم تاریخی صربها قرار گرفتند , اما در مساله قره باغ نه تنها ارامنه قره باغ چنین ظلمی را ندیدند بلکه آغاز گر جنگ علیه جمهوری آذربایجان نیز بودند . با وجود این عملکرد غرب نشان داده است که آنها در عمل از استقلال قره باغ نیز بماند مورد کوزوو حمایت می کنند و اساسا تلاش غرب برای عادی سازی مناسبات ارمنستان و ج آذربایجان بدون حل مناقشه قره باغ و ارایه مدلهایی نظیر مدل آند برای قره باغ نشاندهنده این موضوع است. بر این اساس نیز باکو ساهاکیان، رئیس سابق دستگاه امنیتی قره باغ که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری خودخوانده قره باغ گفته می شود با کسب ۸۵ درصد آرا به پیروزی رسیده است دراولین سخنرانی خودبعد از این سمت , این منطقه را با کوزوو که مبارزات جدایی طلبانه اش از سوی کشورهای غربی حمایت می شود، مقایسه کرد . مجموع این موضوعات نشان می دهد که تا چه حد گذشت زمان در خصوص مساله قره باغ به ضرر جمهوری آذربایجان می باشد.
دیدگاه خود را بنویسید