نقش رژیم صهیونیستی در جنگ اوستیای جنوبی

رژیم صهیونیستی یکی از طرف هایی است که بلافاصله بعد از فروپاشی شوروی کوشید درمنطقه قفقاز نفوذ کند. این رژیم اهداف گسترده ای از نفوذ در کشورهای قفقاز دنبال می کند .در سالهای دهه ۱۹۵۰ دیوید بن گورین، اولین رئیس جمهور رژیم صهیونیستی در پی ایجاد یک اتحاد خاورمیانه ای شامل کشورهای غیرعربی بود. این استراتژی که(( اتحاد پیرامونی)) ( Peripheral Aliance ) نامیده می شد بر این اصل استوار بود که سیاست خارجی اسرائیل باید متکی بر کشورهای پیرامون و غیر عرب باشد زیرا اسرائیل به دلیل اینکه در محاصره کشورهای عرب متخاصم قرار دارد امکان توسعه روابط سیاسی و اقتصادی را با همسایگان ندارد. این طرح کشورهایی مثل ایران ، ترکیه و اتیوپی را شامل می شد.با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۸ میلادی این تلاش به شکست انجامید.از آن به بعد اسرائیل تلاش کرد روابط خود را با هر کشور مسلمان باصطلاح (( میانه رو )) گسترش دهد تا هم چهره ضد اسلامی اسرائیل از بین برود و هم این برداشت که تمام کشورهای مسلمان علیه اسرائیل متحد شده اند کمرنگ شود. از اینرو فروپاشی شوروی که در پی آن شش کشور اسلامی در آسیای مرکزی و قفقاز مستقل شدند فرصتی تاریخی برای رژیم صهیونیستی محسوب می شد .

به طور تیتروار اهداف رژیم صهیونیستی در برقراری ارتباط و نفوذ در آسیای مرکزی و قفقاز را می توان چنین برشمرد:

۱- کسب مشروعیت منطقه ای و جهانی

۲- جلوگیری ازگسترش بیداری اسلامی و اسلام سیاسی در منطقه و تضعیف عامل دین درمساله فلسطین

۳- تسهیل مهاجرت یهودیان منطقه به سرزمینهای اشغالی

۴- استفاده از پتانسیل های اقتصادی کشورهای منطقه و دستیابی به سودهای کلان اقتصادی

۵- جلب حمایت کشورهای منطقه در مجامع بین المللی

۶- استفاده از نفت و گاز منطقه برای تامین انرژی مورد نیاز خود

۸- جلوگیری از توسعه روابط کشورهای این منطقه با ایران و جلوگیری از نفوذ الگوی حکومتی ایران در منطقه با توجه به پیوندهای تاریخی، فرهنگی و مذهبی ایران با این منطقه

۹- جلوگیری از صدور توان هسته ای کشورهای این منطقه بویژه قزاقستان به کشورهای خاورمیانه

۱۰- نفوذ در منطقه و ترویج تفکرات صهیونیستی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات رژیم صهیونیستی

در این میان گرجستان اولین کشور قفقاز بود که رژیم صهیونیستی اقدام به گشایش سفارت در آن کرد. مسیحی بودن اغلب جمعیت گرجستان و پایین بودن حساسیت افکار عمومی نسبت به این رژیم ، اهمیت ژئوپلیتک گرجستان بعنوان دروازه ورود قفقاز از سمت اروپا و حضور یهودیان دراین کشور از جمله دلایلی بود که رژیم صهیونیستی را علاقمند به گسترش نفوذ در این کشور کرد. این رژیم از اقلیت یهودی ساکن در گرجستان که در مراکز اقتصادی و تجاری فعالیت دارند، یرای نفوذ در این کشور بهره برداری کرده است .

در دوران ادوارد شواردنادزه رئیس جمهوری سابق گرجستان (۱۹۹۳-۲۰۰۳) تحرکات رژیم صهیونیستی برای نفوذ در ساختارهای سیاسی و اقتصادی گرجستان افزایش یافت. فعالیت آژانس یهود و سازمان های صهیونیستی دیگر در این کشور در این مقطع تشدید شد. از سال ۱۹۹۹ با تبدیل شدن گرجستان به محور انتقال انرژی قفقاز اهمیت آن برای رژیم صهیونیستی دوچندان شد. مناسبات گرجستان و رژیم صهیونیستی همزمان با سفر موشه کتساو رئیس رژیم صهیونیستی به گرجستان در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۱ و عقد قرارداد مبارزه با تروریسم گسترش یافت. گرجستان با عقد این قرارداد بمانند رژیم صهیونیستی ، مبارزان فلسطینی را به عنوان تروریست شناخت .

پس از حادثه یازدهم سپتامبر امریکا و مشارکت گرجستان در باصطلاح مبارزه با تروریسم ، رژیم صهیونیستی نیز تلاش گسترده ای برای افزایش همکاریهای امنیتی با گرجستان آغاز کرده است. بطوریکه روزنامه ” آخالی ورسیا” چاپ تفلیس در شماره روز دوشنبه ۱۸ مارس ۲۰۰۲ خود فاش ساخت ، اسرائیل و گرجستان در تولیدومونتاژ مهمات همکاری می کنند. بنوشته این روزنامه مذاکره برای احداث کارخانه تولید مشترک مهمات طی سه سال بین وزارت بازرگانی گرجستان و شرکت ” آی . ام . آی ” اسرائیل جریان داشته است.

نفوذ رژیم صهیونیستی در گرجستان با وقوع انقلاب مخملی در این کشور در۲۲ نوامبر ۲۰۰۳ به شکل بی سابقه ای افزایش یافت. چرا که بنیاد امریکایی و صهیونیستی سوروس در این انقلاب مخملی بیشترین نقش را داشت. بطوریکه چهار نفر از کارمندان بیناد سوروس در کابینه ساکاشویلی حضور یافتند و اکنون دو وزیر دفاع و امور همگرایی گرجستان دارای تابعیت اسرائیلی – گرجستانی هستند . ساکاشویلی نیز یکی از اولین سفرهای خود را به گرجستان انجام داد و جالب اینکه بارها در سخنرانی های خود امنیت رژیم صهیونیستی را امنیت گرجستان عنوان کرده است. بطوریکه این دیدگاه حتی در برخی از محافل گرجی وجود دارد که این کشور بعد از انقلاب مخملی به یکی از نومستعمرات امریکا و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است .

رژیم صهیونیستی و گرجستان طی یک دهه گذشته همکاریهای گسترده نظامی با یکدیگر داشته اند که وسعت این همکاریهای در جریان جنگ اوستیای جنوبی خود را نشان داد . گرجستان و رژیم صهیونیستی تاکنون چندین توافقنامه همکاری نظامی امضاء کردند . بطور کلی ابعاد تسلیح و کمک های نظامی رژیم صهیونیستی به گرجستان را می توان در سه مقوله آموزش نظامی ، ارایه سلاح و مشارکت در طراحی نقشه تسخیر تسخینوالی مرکز اوستیای جنوبی ارزیابی کرد .

• آموزش نظامی :

یکی از ابعاد همکاریهای نظامی گرجستان و رژیم صهیونیستی آموزش نظامی می باشد . البته این نوع همکاری میان امریکا و گرجستان نیز وجوددارد. چنانچه از سال ۲۰۰۲ با امضای قرارداد تعلیم و تجهیز میان گرجستان و امریکا مستشاران نظامی در برخی از پایگاههای تخلیه شده روسیه در گرجستان از جمله گودائوتا مستقر شده و تعدادی از گروهان های نظامی گرجستان را آموزش دادند که حدود دو هزار نفر از این نظامیان آموزش دیده برای خدمت به اشغالگران امریکایی به عراق اعزام شدند . اما تقاوت همکاریهای آموزش نظامی رژیم صهیونیستی با گرجستان با همکاری آموزش نظامی امریکا و رژیم صهیونیستی در این می باشد که این همکاریها مخفیانه صورت گرفته وتا قبل از جنگ اوستیای جنوبی اخباری مستند در این خصوص منتشرنشده بود ، اما در جریان این جنگ منابع مختلف از جمله منابع گرجی ، روسی و حتی اسرایئلی اعلام کردند که ۱۰۰۰ کارشناس نظامی اسرائیلی در توسعه توانمندی ارتش گرجستان فعالیت دارند. بر اساس گزارش خبرگزاری عراقی”واع”، در سال ۲۰۰۷ رئیس جمهوری گرجستان صدها تن از مشاوران نظامی از شرکت‌های امنیت ویژه اسرائیلی را که شمارشان به یک هزار کارشناس می رسید مامور کرد نیروهای مسلح این کشور را در زمینه‌های تاکتیک‌های کماندویی، پدافند هوایی، دریایی، استفاده از تانک‌ها و خمپاره‌اندازها آموزش بدهند. بر اساس این گزارش، این کارشناسان همچنین آموزش‌هایی را در زمینه‌های اطلاعات نظامی و امنیت نظام دولت مرکزی به طرف گرجی دادند .

۲۰ مرداد ۱۳۸۷نیز پایگاه خبری دبکا فایل( DEBKA file) ” وابسته به سازمان امنیت داخلی رژیم صهیونیستی اعلام کرد: یک هزار کارشناس اسرائیلی که وابسته به شرکت‌های امنیتی خصوصی هستند به ارتش گرجستان کمک کردند تا برای حمله به اوستیای جنوبی آماده شود..دبکا با اشاره به خرید سامانه‌های جنگ الکترونیک و دستگاه‌های جاسوسی نظامی توسط گرجستان از اسرائیل نوشت: کارشناسان اسرائیلی به نیروهای گرجی آموزش استفاده از این دستگاه‌ها را داده‌اند.

مقامات گرجستان نیز بر آموزش نطامیان این کشور توسط رژیم صهونیستی اذعان کرده اند . تیمور یاکوباشویلیTimur Yakobashvili ، وزیر امور همگرایی گرجستان نیز در آغاز جنگ به خاطر ارتباط با اسرائیل به خود بالیده و گفته بود : «سربازان گرجی همچون شیر می جنگند؛ زیرا پرورش یافته دست اسرائیلی ها هستند.»؛ البته بخت با وی یار نبود.

الون بن دافید تحلیلگر نظامی رژیم صهیونیستی نیز ۲۱ مرداد ۸۷ گفت: ” چند سال پیش رهبران گرجستان تصمیم گرفتند ارتش را ساماندهی کنند به همین منظور بودجه های زیادی برای آن اختصاص دادند و گال هیرش فرمانده سابق لشگر نود و یک ارتش اسرائیل (تیپ الجلیل) که در جنگ ۳۳ روزه لبنان هم شرکت کرده و دارای یک شرکت نظامی است ، به آموزش ارتش گرجستان اقدام کرد.: وی افزود: “یک شرکت اسرائیلی به ریاست سخنگوی سابق ارتش به گرجستان مشاوره می دهد و افسران اسرائیلی در کار آموزش و مشاوره گرجی ها مشارکت کرده اند. “

رژیم صهیونیستی در چارچوب قراردادهای محرمانه نظامی مقادیر زیادی سلاح در اختیار گرجستان قرارداده است . بنوشته شماره ۲۱ مرداد ۱۳۸۷ روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» ، فروش اسلحه به گرجستان از هفت سال پیش و از زمانی آغاز شد که شماری از یهودیان گرجی به اسرائیل مهاجرت کردند و بعد از آن شرکت های اسرائیلی در ساختار نظامی و سیاسی این کشور نفوذ کردند.

در اردیبهشت ۱۳۸۷ با سقوط یک فروند هواپیمای شناسایی بدون سرنشین ساخت رژیم صهیونیستی بر فراز آبخازیا مساله تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی مورد توجه قرار گرفت . بنوشته شماره ۴ اردیبهشت ۸۷ روزنامه روسی زبان اوترا “سرگئی لاورف” وزیر امور خارجه روسیه آن زمان خواستار توضیح اسرائیل در خصوص فروش این هواپیما به گرجستان شد.

وزارت دفاع اسرائیل این موضوع را تایید کرد که این هواپیما ساخت شرکت اسرائیلی “البیت”‌ بوده است.

درجریان جنگ گرجستان و روسیه ابعاد گسترده ای از تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی آشکار شد . علاوه بر اظهارات مقامات عالیرتیه روسیه در این خصوص ،مقامات گرجستان نیز دریافت سلاح از تل آویو را تائید کردند و وزارت خارجه و دفاع رژیم صهیونیستی نیز بعد از انتشار این اخبار به این مساله اذعان کرده و سعی در توجیه آن نمودند .

در این راستا معاون ستاد کل نیروهای مسلح روسیه سه شنبه ۲۹ مرداد ۱۳۸۷ گفت: رژیم صهیونیستی ارتش گرجستان را به انواع سلاح، تجهیز کرده است. بر اساس گزارش خبرگزاری ریانووستی ، “آناتولی نوگویتسین” Anatoly Nogovitsyn معاون ستاد کل نیروهای مسلح روسیه در مسکو اعلام کرد ، رژیم صهیونیستی ۸ هواپیمای تجسسی بدون سرنشین ، حدود ۱۰۰ دستگاه ضد مین ویژه مین های ضد تانک و۵۰۰ تور ویژه استتار به ارتش گرجستان تحویل داده است . “آناتولی نوگویتسین” گفت ، رژیم صهیونیستی همچنین با مقامات گرجستان درباره تحویل انواع سلاح سنگین از جمله تانک ،نفربرهای زرهی و خودروهای نظامی مذاکراتی انجام داده است. وی ۲۳ شهریور ۸۷ اظهار داشت: اوکراین بزرگترین تامین کننده‌ی اسلحه برای گرجستان در جنگ اخیر در قفقاز بوده است.

وزارت دفاع روسیه پیشتر اعلام کرده بود اسرائیل هواپیماهای شناسایی بدون سرنشین و سامانه های الکترونیک توپخانه به گرجستان فروخته است .

ستاد مشترک ارتش روسیه نیز مرداد ۸۷ نیز با اشاره به تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی اعلام کرد تا قبل از هشتم اوت شمار تانک های گرجستان از ۹۸ دستگاه به ۱۸۳ دستگاه، شمار خودروهای زرهی این جمهوری از ۸۳ دستگاه به ۱۳۴ دستگاه، شمار توپهای گرجستان از ۹۶ توپ به ۲۳۸ توپ، شمار بالگردهای تهاجمی گرجستان از ۳ به ۹ بالگرد و شمار جنگنده های این جمهوری از ۷به ۹ فروند افزایش یافته است .

میخائیل ساکاشویلی رئیس جمهوری گرجستان نیز چندین بار دریافت سلاح از رژیم صهونیستی را تائید کرده است.

دراین راستا روزنامه هاآرتص در شماره ۲۴ مرداد خود نوشت : رئیس‌جمهوری گرجستان ادعاهای مقامات اسرائیل مبنی بر متوقف کردن ارسال سلاخح به کشورش را تکذیب کرد. میخائیل ساکاشویلی تاکید کرد از مشکلاتی که در ارسال هواپیماهای بدون سرنشینی که ارتش گرجستان سفارش خرید آن را به شرکت‌های اسرائیلی داده است اطلاع دارد اما از توقف محموله‌های کمک نظامی مطلع نیست. رئیس‌جمهوری گرجستان در کنفرانس خبری افزود: این ثابت شده است که سلاح‌های اسرائیل بسیار موثرند.رئیس جمهوری گرجستان همچنین پیش از این از خرید ۴۰ هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی خبر داده بود.

مقامات رژیم صهیونیستی نیز ارایه سلاح به گرجستان را تائید کرده اند . ایهود باراک وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی مرداد ۸۷ گفته است:” گرجستان دوست اسرائیل است و ما این کشور را به سامانه های دفاعی مجهز می کنیم.” وی افزود:” در روزنامه ها به این قراردادها بی توجهی می شود که با حس بی مسئولیتی همراه است. البته روسیه نیز برای ما بسیار مهم است”.

عاموس یارون مدیر کل سابق وزارت جنگ رژیم صهیونیستی نیز ۲۱ مرداد ۸۷ گفت ” روسها بارها دیدگاه خود را در قبال اقدام اسرائیل در مسلح کردن گرجستان بیان کرده بودند و ما به گرجستان هواپیماهای بدون خلبان و موشکهای زمین به هوا داده ایم . ما هم در مقابل ادعاهایی را در خصوص سامانه های تسلیحاتی که روسها به کشورهای همسایه ما می دهند و ممکن است در نهایت به دست حزب الله لبنان برسد مطرح کرده ایم.”

برخی از رونامه رژیم صهیونیستی نیز به فروش سلاح به گرجستان اذعان کردند . چنانچه روزنامه معاریو ۱۶ مرداد ۸۷ نوشت: «اقدام اسرائیل در ارائه سلاح به گرجستان از جمله موضوعاتی بود که در مذاکره اولمرت و مدودیف مورد بررسی قرار گرفت. اولمرت اشاره کرد که اسراییل در جنگ روسیه و گرجستان بی‌طرف بوده و تصمیم گرفته تا ارسال سلاح برای گرجستان را متوقف سازد.».

بر اساس گزارش ۲۴ مرداد ۸۷ روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارانوت تعدادی از قراردادهای فروش سلاح رژیم صهیونیستی به گرجستان بدین شرح هستند :

قرارداد فروش هواپیماهای بدون خلبان هرمس۴۵۰

براساس این قرارداد، طرف گرجستانی هواپیماهای بدون خلبان هرمس ۴۵۰از رژیم صهیونیستی دریافت کرد. این هواپیماها که برای مقاصد اطلاعاتی به کار می روند، می توانند به مدت بیش از بیست ساعت مداوم پرواز کنند.سرعت پرواز این هواپیماها ۱۷۰کیلومتر در ساعت است و می توانند دستگاه های فیلمبرداری و ارتباطی به وزن ۱۵۰کیلوگرم را با خود حمل کند.

قرارداد فروش سامانه موشکی متحرک موسوم به «لینکس»

براساس این قرارداد، طرف گرجستانی سامانه موشکی قدرتمندی را دریافت کرد که توان نشانه گیری آن بالا و ارزان است و برای مسافت های دوربرد قابل استفاده می باشد. این سامانه موشکی را می توان بر روی کامیون ها نصب کرد و اهدافی با فاصله ۴۵تا ۱۵۰کیلومتر را هدف قرارداد. دقت نشانه گیری این سامانه ۱۰متر است.

پیشرفته سازی هواپیماهای سوخوی۲۵

براساس این قرارداد، طرف گرجستانی هواپیماهای سوخوی ۲۵که توسط رژیم صهیونیستی پیشرفته سازی شده است، را دریافت می کرد. این پیشرفته سازی شامل نصب کابین های مدرن و پیشرفته و سیستم های دفاعی جدید بر روی هواپیما می باشد که برای مقابله با جدیدترین سلاح ها طراحی شده است.

فروش سلاح انفرادی

این سلاح ساخت سازمان صنایع نظامی اسرائیل است و براساس این قرارداد، گرجی ها تفنگ های مدرن اسرائیلی را دریافت کردند که بسیار کوچک و سبک است.

این قراردادها در شرایطی است که خرداد ۸۶ مقامات وزارت جنگ رژیم صهیونیستی اعلام کردند در تلاشند تا نارنجک انداز بدون صدای “مومو” ساخت گرمان هیتالیشویلی مخترع گرجستانی را خریداری نمایند.

مجله آمریکایی تایم اول شهریور ۸۷ نیز نوشت : اسرائیل اخیرا راکت و تسلیحاتی که قدرت ردیابی در شب را دارند، دستگاه های ویژه فعالیت های اطلاعاتی و رایانه های پیشرفته به گرجستان داده است.

براساس گزارش های منابع خبری رونی میلو، شهردار پیشین تل آویو و نماینده سابق کنیست، بهمراه برادرش شلومو میلو، مدیرکل پیشین مجتمع تولیدات نظامی اسرائیل(تاس) در فروش انواع سلاح به گرجستان دست داشته و پولهای کلانی به جیب زده اند. همچنین گال هیرش ژنرال بازنشسته اسرائیل بعد از شکست این رژیم درجنگ۳۳ روزه با لبنان، بعنوان مستشار نظامی ارشد رژیم صهیونیستی در گرجستان و دلال معاملات سلاح، خدمت می کند. سرلشکر «گال هیرش» فرمانده تیپ الجلیل در زمان حمله اسرائیل به لبنان در سال ۲۰۰۶ بود که بعد از انتقادات شدید از عملکردش ونیز پس از آنکه به عنوان یکی از مسئولان شکست تل آویو در جنگ شناخته شد، از منصب خود کناره گرفت. سرتیپ «یسرائیل زئیو»، فرمانده اسبق منطقه غزه و یکی از ناظران احداث دیوار نژادپرستانه حائل در کرانه باختری نیز از دیگر همقطاران برادران میلو و گال هیرش در تسلیح گرجستان می باشند .

همچنین منابع مختلف خبری اذعان کرده اند که دیوید کزراشویلی David Kezerashvili ، وزیر دفاع گرجستان که اسرائیلی است و به راحتی به زبان عبری سخن می گوید، بستر مناسب را برای امضای قراردادهای ویژه خرید سلاح و تبادل تجارب نظامی میان گرجستان و رژیم اسرائیل فراهم کرد. در این راستا روزنامه عبری زبان «یدیعوت آحارانوت» به نقل از منابع صهیونیستی می نویسد: «در خانه وزیر دفاع گرجستان همیشه به روی کسانی که پیشنهاد فروش سلاح های اسرائیلی می دادند، باز بود.»

رژیم صهیونیستی نه تنها درآموزش و تجهیز ارتش گرجستان نقش داشته است، بلکه در طراحی حمله به اوستیای جنوبی نیز مشارکت داشته است . چنانچه پایگاه اینترنتی روزنامه عکاظ در مورخه ۲۱ مرداد ۸۷ خود نوشت : “یک منبع اطلاعاتی صهیونیستی اعلام کرد تانکها و نیروهای پیاده گرجستان به کمک کارشناسان نظامی اسرائیلی توانستند کنترل مرکز اوستیای جنوبی را در اختیار بگیرند. ” روزنامه البیان نیز در شماره ۱۰ مرداد ۸۷ خود به نقل از پایگاه اینترنتی دبکا فایلز نزدیک به تشکیلات جاسوسی – نظامی رژیم صهیونیستی، نوشت : اطلاعاتی وجود دارد که از مشارکت برخی مشاوران و افسران نظامی اسراییل در جریان حمله ارتش گرجستان به اوستیای جنوبی در روز هفتم آگوست که آتش جنگ با روسیه را برافروخت، حکایت می‌کند.

با توجه به اثبات نقش رژیم صهیونیستی در تجهیز ارتش گرجستان و مشارکت در تهاجم این کشور به اوستیای جنوبی ، این موضوع مطرح می شود که اهداف و علل این اقدام رژیم صهیونیستی چه بوده است . دراین خصوص می توان به عوامل مختلفی اشاره کرد .

بنظرمی رسد یکی از دلایل تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی مناسبات مطلوب دو طرف و حضور جامعه یهودیان و از همه مهمتر حضور دو تبعه اسرائیل به عنوان وزیر در کابینه گرجستان است . گرجستان بعد از انقلاب مخملی نوامبر ۲۰۰۳ تمایل فراوانی برای ورود به جبهه آمریکایی- اسرائیلی و پیوند با این جبهه دارد، ولی این تنها عامل نفوذ صهیونیست ها در گرجستان نبوده است، بلکه دو عامل دیگر نیز در این میان نقش داشته اند؛ اول اینکه دیوید کزراشویلی، وزیر دفاع گرجستان اسرائیلی است و به راحتی به زبان عبری سخن می گوید. وی نقش مهمی را در تعمیق همکاری های امنیتی، سیاسی و رسانه ای میان تفلیس و تل آویو داشت و حتی بستر مناسب را برای امضای قراردادهای ویژه خرید سلاح و تبادل تجارب نظامی فراهم کرد.

عامل دومی که باعث گسترش نفوذ صهیونیست ها در گرجستان شد، تیمور یاکوباشویلی Timur Yakobashvili ، وزیر همگرایی گرجستان است . این یهودی ، نقش مهمی را در رابطه میان گرجستان و اسرائیل داشت و در جریان جنگ به خاطر این ارتباط به خود می بالید و می گفت: «سربازان گرجی همچون شیر می جنگند؛ زیرا پرورش یافته دست اسرائیلی ها هستند.»

جالب اینکه رئیس جمهوری گرجستان نیز آشکارا به این موضوع اذعان کرده است . روزنامه “هاآرتص” در شماره ۲۴ مرداد ۸۷ خود نوشت: میخائیل ساآکاشویلی رئیس‌جمهوری گرجستان در کنفرانس خبری در تفلیس در پاسخ به سوالی درباره یهودیانی که به دلیل جنگ از گرجستان گریخته و به اسرائیل رفته‌اند گفت: ما دو وزیر اسرائیلی در کابینه خود داریم، یک نفر از آن‌ها با جنگ در ارتباط است (دیوید کزراشویلی – وزیر دفاع) و دیگری در ارتباط با مذاکرات است (تیمور یاکوبا شویلی – وزیر همگرایی) و این مشارکت اسرائیلی‌ها در اینجاست. جنگ و صلح در دستان یهودیان اسرائیل است.

مجله آمریکایی تایم اول شهریور ۸۷ نوشت: دو تن از وزرای گرجستان قبل از آمدن به این کشور، در دوران شوروی سابق در اسراییل زندگی زندگی می کردند.

یکی از علل علاقمندی رژیم صهیونیستی به گرجستان ، قرارداشتن این کشور در محور طرحهای امریکایی برای انتقال انرژی جمهوری آذربایجان است . این طرحها شامل باکو- سوپسا، باکو _ تفلیس _ جیحان و باکو _ ارزرم است . رژیم صهیونیستی از سالها قبل تلاش دارد نظر کشورهای جمهوری آذربایجان ، گرجستان و ترکیه برای انتقال خط لوله از بندر جیحان ترکیه به فلسطین اشغالی را فراهم سازد. در این راستا بنیامین نتانیاهو نخست وزیر وقت اسرائیل در دیدار ۲۹ اوت ۱۹۹۷ با حیدر علی اف رئیس جمهور وقت جمهوری آذربایجان در باکو، ج. آذربایجان را به عنوان یک تدارک دهنده نفت اسرائیل توصیف کرد و بر پیش بینی یک پروژه، با اضافه کردن خط لوله ای به خط لوله باکو ـ جیحان از زیر دریا به اسرائیل تاکید کرد.

پایگاه اینترنتی صهیونیستی دبکا فایلز در خصوص مسال انرژی قفقاز و جنگ گرجستان نوشته است : آنچه در حال حاضر منطقه شاهد آن است، فراتر از تلاشهای آمریکا برای تقویت نفوذ خود در گرجستان بوده و در نهایت به رقابت و مسابقه میان طرفهای مختلف بین‌المللی بر سر لوله‌های انتقال نفت و گاز از منطقه دریای خزر و پیرامون آن ختم می‌شود. بنوشته این پایگاه اینترنتی : در حقیقت این تحلیل تا حد زیادی به واقعیت نزدیک است، بخصوص که کشورهای عضو اتحادیه اروپا و پیمان ناتو تلاش دارند تا منابع انرژی وارداتی خود را متنوع سازند و تنها به روسیه متکی نباشند، آن گونه که اکنون هستند. بر همین اساس، به نظر می‌رسد که تحلیلگران اسراییلی به اهمیت این لوله ها و ابعاد استراتژیک و مهم آن در سطح تجاری و سیاسی پی برده، می‌کوشند، با تکیه بر اقلیت یهودی طرفدار اسراییل در منطقه از جمله بر آن مسلط شوند و سهم بیشتری را از آن خود نمایند.

سایت دبکا در ادامه به اهمیت اقتصادی و نظامی گرجستان برای رژیم صهیونیستی اشاره می کند و می نویسد: به علت نقش گرجستان برای انتقال ذخایر نفتی و گازی دریای خزر به بندر جیحان ، این کشور برای تل آویو از اهمیت بسزایی برخوردار است.برای تل آویو، رسیدن این خطوط لوله به بندر جیحان در ترکیه و از آنجا به عسقلان و بندر ایلات در فلسطین اشغالی بسیار مهم است.

خبرگزاری عراقی”واع” (واع: بیدار) ، نیز ۲۲ مرداد با اشاره به تلاش رژیم صهیونستی برای سیطره بر نفت و گاز این منطقه و انتقال آن از طریق گرجستان به ترکیه نوشت: اسرائیل منافع زیادی در رسیدن خطوط نفت و گاز به بندر “جیحان” ترکیه به جای استفاده از خطوط روسی دارد. مذاکرات فشرده‌ای بین اسرائیل با ترکیه، گرجستان، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان برای فراهم کردن مقدمات لازم جهت انتقال خطوط نفت به ترکیه در جریان است تا از آنجا به بندر”عسقلان” و سپس به بندر “ایلات” در ساحل دریای سرخ منتقل شود.

یکی از توجیهاتی که مقامات رژیم صهیونیستی در خصوص فروش سلاح به گرجستان مطرح می کنند، این است که این اقدام پاسخی به همکاریهای نظامی روسیه با ایران ، سوریه و حتی حزب ا… لبنان است. این در شرایطی است که اساسا مساله فروش سلاحهای روسیه به ایران ، سوریه و لبنان بعد از جنگ اوستیای جنوبی و مطرح شدن تسلیح ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی مطرح شد . چنانچه وزارت امور خارجه «اسرائیل» هشدار داد که روسیه در واکنش به اقدام تل آویو در تجهیز ارتش گرجستان به سلاح و مهمات، ایران و کشورهای عربی را به سلاح های پیشرفته مجهز خواهد کرد.روزنامه عبری زبان «یدیعوت آحارانوت» نیز به نقل از یک منبع امنیتی صهیونیست اعلام کرد: «پرواضح است سلاح اسرائیلی که در دست نیروهای ارتش گرجستان است، حکم پارچه قرمزی را دارد که یک فرد در مقابل یک گاو خشمگین تکان می دهد.»

همچنین بعد از جنگ اوستیای جنوبی برخی از منابع خبری فاش ساختند که اسرائیل از مسکو خواسته است با فراموش کردن مسئله همکاری این رژیم با دولت گرجستان، از فروش موشک‌های پیشرفته به ایران و سوریه خودداری کند.

با توجه به این موضوعات بی اساس بودن ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه این رژیم در پاسخ به ارسال سلاح به ایران و سوریه از سوی روسیه ، ارتش گرجستان را تسلیح کرده است ، مشخص می شود .

یکی دیگر از عواملی که در تسلیح ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی نقش داشت ، اختلافات دوجانبه مسکو و تل آویو بود. بعنوان نمونه دادگاهی در روسیه لئونید نوزلین مدیر اجرایی سابق شرکت نفتی یوکوس را درباره قتل چهار شهروند این کشور گناهکار شناخت و خواهان استرداد وی از اسرائیل شد . یکی از مقتولین این سرمایه دار صهیونیست، شهردار سابق سیبری است که در سال ۱۹۹۸ به دست عاملان نوزلین به قتل رسیده است.مسکو در سال ۲۰۰۵ خواستار استرداد وی از تل آویو شد که اسرائیل از انجام آن تاکنون خودداری کرده است. دادگاه روسیه این صهیونیست را به حبس ابد محکوم کرده است. همین موضوع از جمله اختلافات روسیه و رژیم صهیونیستی می باشد

یکی از دلایل تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی، تمایل این کشور به تقویت موقعیت میخائیل ساکاشویلی رهبر انقلاب مخملی این کشور است . ساکاشویلی بعد از روی کار آمدن در گرجستان، شرایط را برای نفوذ همه جانبه رژیم صهیونیستی و امریکا فراهم ساخت . بطوریکه عملا گرجستان به یکی از پایگاههای رژیم صهیونیستی تبدیل شده ات . چنانچه اشاره شد دو وزیر رژیم صهیونیستی تبعه اسرائیل نیز هستند و چهار نفر از کارمندان بنیاد سوروس در گرجستان عضو کابینه شده اند . اما انتخابات ریاست جمهوری پنجم ژانویه در گرجستان نشان داد که آرا ساکاشویلی در مقایسه با انتخابات سال ۲۰۰۳ حدود چهل درصد کاهش یافته است. یکی از دلایل این موضوع تحقق نیافتن وعده ساکاشویلی برای احیای تمامیت ارضی گرجستان است.ازاینرو نیز رژیم صهیونیستی تلاش کرد با کمک ارتش گرجستان برای باز پس گرفتن اوستیای جنوبی نظیر سناریوی آجاریا به تحکیم موقعیت ساکاشویلی کمک کند. اما این رژیم نیز بمانند گرجستان در محاسبات خود در مورد نحوه واکنش مسکو اشتباه کرده بود، در نتیجه بعد از بحرانی شدن اوضاع تلاش خود را برای جلوگیری از سقوط دولت ساکاشویلی متمرکز کرد . چنانچه ۱۸ شهریور ۸۷ یک هیئت از پارلمان رژیم صهیونیستی با سفر به گرجستان و دیدار با “میخائیل ساآکاشویلی” رئیس جمهور گرجستان حمایت این رژیم از تفلیس را مورد تاکید قرارداد .

یکی از موضوعاتی که در مورد علل تجهیز ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی مطرح شده است، احتمالاً توافقات محرمانه ای است که این رژیم با گرجستان در مورد امکان استفاده از خاک این کشور برای حمله به ایران داشته است. جالب اینکه چند روز بعد از جنگ اوستیای جنوبی برخی از منابع خبری فاش ساختند که پایگاه نظامی صهیونیستی در گرجستان که به منظور حمله به ایران آماده شده بود، توسط روسیه تخریب شد. در این راستا پایگاه صهیونیستی دبکا که به انتشار اخبار و اطلاعات نظامی اختصاص دارد، در نهم شهریور ۸۷ در خبری فاش کرد که ارتش روسیه در حمله اخیر خود به گرجستان، یک پایگاه نظامی صهیونیستی را که برای حمله به ایران آماده شده بود مورد حمله قرار داده و منهدم کرده است. این پایگاه نظامی در فرودگاه بین المللی گرجستان قرار داشت. دبکا در ادامه نوشت: منابع آگاه اسرائیلی ادعا می‌کنند که روس‌ها تعدادی از هواپیماهای بدون سرنشین که مخصوص تجسس و جمع آوری اطلاعات بوده را نیز مصادره کرده‌اند. دبکا همچنین افزود: روس‌ها معتقدند که این هواپیماها با هدف تجسس علیه ایران و روسیه به گرجستان آورده شده بود.

برخی از منابع خبری نیز از تهاجم روسیه به دوپایگاه در جنوب گرجستان که برای حمله اسرائیل به ایران در نظر گرفته شده بود ، خبر دادند . بنابراین گزارش ها ، روسیه علاوه بر تخریب این دو پایگاه، به دیگر تجهیزات اسراییل در جنوب گرجستان نیز حمله کرده و برخی تجهیزات جاسوسی اسراییل را ضبط نمودند. روسیه این تجهیزات را به خاک خود منتقل نموده است. سایت دبکا نوشت: در صورت دسترسی روسیه به تجهیزات و تاسیسات جاسوسی اسراییل، یکی از پیشرفته‌ترین امکانات جاسوسی اسراییل علیه ایران و روسیه فاش خواهد شد.

منابع خبری اذعان دارند که گرجستان به رژیم اسراییل اجازه داده بود تا از این دو پایگاه هوایی برای حمله احتمالی به ایران استفاده نماید. بدین ترتیب اسراییل دیگر نیازی به اجازه آمریکا برای استفاده از حریم هوایی عراق نداشت .

سایت آنتی وار نیز در مورخه ۱۲ شهریور فاش ساخت : قرارداد هایی سری بین گرجستان و رژیم صهیونیستی مبنی بر استفاده اسرائیل از جنوب گرجستان در زمان حمله به ایران به امضاء رسیده است . بر اساس این قرارداد دو فرودگاه برای استقرار هواپیماهای جنگنده F-16I Sufa Storm آماده شده اند .

چند روز بعد از جنگ اوستیای جنوبی مقامات روسی نیز اذعان کردند که گرجستان می توانست بعنوان سکویی برای حمله آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران باشد.به گزارش خبرگزاری «ریا نووستی» دیمیتری راگوزین نماینده روسیه در پیمان آتلانتیک شمالی طی گفتگویی با خبرنگاران در ۲۶ شهریور ۸۷ اعلام کرد: اطلاعاتی در اختیار دارد که زیرساختارهای نظامی در حال احیای گرجستان می تواند برای حمایت لجستیکی تهاجم آمریکا به ایران مورد استفاده قرار گیرد و این کشور (ایالات متحده) به تدارک واقعی نظامی در خاک گرجستان مشغول است. نماینده دائم روسیه در ناتو تاکید کرد که رییس جمهور گرجستان آمده است که ملت خود را گروگان ماجراجویی های جدید نظامی کند.

با وجود این نکته مهمی که وجود دارد طرح این اظهارات تحریک آمیز از سوی مقامات روسی پس از آن عنوان شد که مواضع متعادل ایران در بحران گرجستان موجب ناخرسندی مسکو شده بود . اما در هر حال بسیاری از محافل سیاسی براین موضوع اتفاق نظر دارند که حوادث گرجستان طراحی ویژه غرب را درهم ریخت.

رژیم صهیونیستی در کنار امریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان از بزرگترین صادرکنندگان سلاح در جهان می باشد. روزنامه فایننشال تایمز روز چهارشنبه ۲۹ خرداد ۸۷ نوشت : طی پنج سال گذشته پس از آمریکا و انگلیس با ۶۳ و ۵۳ میلیارد دلار، به ترتیب روسیه با ‪ ۳۳‬میلیارد دلار، فرانسه با ‪ ۱۷‬میلیارد دلار و آلمان و اسراییل هریک با ۷‬ میلیارد دلار بزرگترین صادر کنندگان سلاح در جهان می باشند. در این میان یکی از اهداف رژیم صهیونیستی از فروش سلاح به گرجستان تلاش برای قبضه بازارهای سلاح روسیه در کشورهای منطقه می باشد .

در این راستا مجله آمریکایی تایم اول شهریور ۱۳۸۷ نوشت: در اسرائیل شرکتهای خصوصی مسئول معاملات دفاعی با کشورهای دیگر هستند ، کمک به ارتش گرجستان نیز صرفا به دلیل به دست آوردن سود بیشتر در معامله انجام گرفته و هیچ قصدی درباره تقویت ارتش گرجستان در برابر روسیه وجود نداشته است

با افشاء دن تسلیح ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی، روسیه رسماً به این موضوع واکنش نشان داد. بویژه اینکه برخی از منابع خبری اعلام کردند پیش از این روسیه بنا به درخواست رژیم صهیونیستی صدور سلاح به کشورهای درگیر با این رژیم را متوقف کرده بود . واکنش های روسیه به این اقدام رژیم صهیونیستی شامل تهدید به تغییر موضع در مساله هسته ای ایران و مطرح شدن فروش سلاح به ایران ، سوریه و حزب ا… لبنان بود .

مساله تغییر در مورد رویکرد هسته ای ایران از سوی روسیه در پاسخ به اقدامات امریکا و رژیم صهیونیستی در گرجستان بیشتر از سوی محافل رسانه ای این کشور و برخی از کشورهای منطقه مطرح شد. مجله تایم اوایل شهریور نوشت: هرچند روسیه هرگز تمایل چندانی به همراهی با کشورهای غربی درباره برنامه هسته‌ای ایران نشان نداده است ، اما به نظر می رسد با توجه به آنچه که درباره کمک اسراییل به گرجستان مطرح شده است، اکنون دیگر احتمال موفقیت اسراییل در کسب نظر مثبت روسیه درباره ایران حتی از قبل نیز ضعیف تر شده باشد.

دیمیتری راگوزین نماینده روسیه در ناتو نیز در اواخر جنگ گرجستان در خصوص تغییر موضع در قبال مساله هسته ای ایران هشدار داد، اما ولادیمیر پوتین پس از دیدار با سارکوزی در مصاحبه¬ای در خصوص پرونده هسته¬ای ایران اعلام کرد که منافع ملی ما بر سایر مسائل ارجحیت دارد و به همکاری با غرب در موضوع ایران ادامه خواهیم داد.

یکی ازمواردی که بشدت موجب نگرانی رژیم صهیونیستی شد این بود که روسیه در واکنش به اقدام این رژیم در تسلیح گرجستان، به فروش سلاحهای مدرن به ایران، سوریه و حزب ا…. لبنان اقدام خواهد کرد. بویژه اینکه بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه ۹ شهریور ۸۷ در اوج رویارویی روسیه و امریکا بر سر بحران گرجستان به روسیه سفر کرد. گفته می شود در این سفر اسد پیشنهاد راه‌اندازی سیستم موشکی پیشرفته روسیه در سوریه را مطرح ساخت . البته رسانه‌های سوری،‌ طرح این پیشنهاد از سوی اسد را رد کردند، اما حتی وجود شایعاتی در این باره نیز می‌تواند به عنوان واکنش روسیه به طرح آمریکا برای ایجاد سپری موشکی در لهستان و اقدام رژیم صهیونیستی در تسلیح گرجستان قلمداد شود.

روزنامه معاریو نیز اذعان کرد: «اسرائیل در ارائه سلاح به گرجستان مرتکب اشتباهی بزرگ شد چرا که به روسیه بهانه لازم برای فروش موشک‌های پیشرفته به سوریه را داد. بنوشته این روزنامه «ایهود اولمرت در گفتگو با دیمیتری مدویدف رئیس‌جمهور روسیه موضعگیری اسرائیل در مخالفت با ارائه سلاح پیشرفته از طرف روسیه برای سوریه را تکرار کرده و دلیل این مخالفت را برهم خورد توازن در خاورمیانه ذکر کرد. ». معاریو افزود «ایهود اولمرت در تماس تلفنی با رئیس‌جمهور روسیه در واقع قصد داشت سفر اخیر بشار اسد به روسیه را با شکست مواجه کند چرا که گزارش‌ها حاکی از این بود که سوریه قصد دارد توافقنامه مهمی با روسیه به امضاء برساند که بر اساس آن دو نوع موشک پیشرفته روسی را در اختیار گیرد که با ۲۸۰ کیلومتر برد، قابلیت حمل انواع کلاهک‌های جنگی تا وزن نیم تن را دارند».

پایگاه خبری محیط نیز پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۸۷ اعلام کرد : تجهیز ارتش گرجستان به هواپیماهای جاسوسی بدون سرنشین و سایر سلاحهای جنگی و الکترونیک از سوی رژیم صهیونیستی روسیه را بر آن داشته است تا در اقدامی تلافی‌جویانه ارتش سوریه را با موشکهای زمین به زمین از نوع اسکندر با برد ۲۰۰ کیلومتر مجهز کند. گزارشهای منابع جاسوسی اسرائیل نیز گزارش می‌دهند که موشک اسکندر یکی از پیشرفته‌ترین موشکهای حال حاضر در ارتشهای دنیا است. بر اساس گزارشهای این منابع در صورت استقرار این موشک در ارتش سوریه، اسرائیل مجبور خواهد بود برای سومین بار در طول دو سال گذشته سیستم دفاعی خود را تغییر دهد.

اقدام روسیه در مطرح کردن فروش سلاح به سوریه در واکنش به تسلیح ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی باعث نگرانی مقامات صهیونیستی و حتی اختلاف میان وزارت خارجه و دفاع این رژیم شد. وزارت خارجه رژیم صهیونیستی از وزارت دفاع این رژیم خواست فروش سلاح به گرجستان رامتوقف کند. آنا آذری سفیر اسرائیل در روسیه نیز روز پنجشنبه ۱۴ شهریور ۸۷ گفت : اسرائیل یک هفته پیش از حمله گرجستان به اوستیای جنوبی صادرات جنگ افزار خود را به این جمهوری متوقف کرد. آذری افزود: “یک هفته پیش از مناقشه اوستیای جنوبی ما تصمیم گرفتیم عرضه هرگونه تسلیحات را به گرجستان متوقف کنیم. وی همچنین مدعی شد : اسرائیل تا قبل از این هم تنها جنگ افزارهای غیرتهاجمی در اختیار گرجستان قرار داده و با وجود درخواست های گرجستان از فروش سلاح های سنگین به این جمهوری خودداری کرده است. آذری گفت: “مثلا من می توانم بگویم که چند ماه قبل از آغاز مناقشه اوستیای جنوبی، دولت گرجستان اصرار داشت ما تانک های مرکاوای سیصد به تفلیس بفروشیم ولی ما از این کار خودداری کردیم.” این در حالی است که ستاد مشترک ارتش روسیه اعلام کرد تا قبل از هشتم اوت شمار تانک های گرجستان از ۹۸ دستگاه به ۱۸۳ دستگاه افزایش یافته بود.

جالب اینکه وزارت دفاع رژیم صهیونیستی نیز با درخواست توقف صادرت سلاح به گرجستان مخالفت کرد. روزنامه صهیونیستی هاآرتص پنجشنبه ۰۴ مهر ۱۳۸۷ نوشت: منابع امنیتی اسرائیل از موضع‌گیری اخیر وزارت خارجه درباره متوقف کردن فروش تسلیحات به گرجستان انتقاد و تاکید کردند” این تصمیم ساده لوحانه‌ای است و نشانگر عدم درک صحیح ازقرار دادهای امنیتی است که اسرائیل در عرصه بین‌الملل با کشورهای مختلف امضا می‌کند.” این منابع با اشاره به حمایت آمریکا از گرجستان تصریح کردند: اسرائیل نباید در شکستن ائتلاف خود با متحدانش عجله کند. نهایتا نیز اعلام شد: وزارت دفاع تصمیم گرفته است صدور تسلیحات به گرجستان را در یک مقیاس محدود و تحت نظارت مستقیم خود ادامه دهد.

اگر چه مقامات امریکایی مدعی شدند که در جریان دیداری که جرج بوش در می ۲۰۰۵ از گرجستان داشت ، تفلیس را از حمله به اوستیای جنوبی برحذر داشته بودند اما مجموع تحولات نشان می دهد که سناریو جنگ اوستیای جنوبی از قبل با مشارکت مستشاران امریکایی و رژیم صهیونیستی طراحی شده بود. با وجود این روسیه نیز که سالهاست سیاست ناتوگرایی گرجستان را از نزدیک دنبال می کند، به دلایل مختلف مترصد فرصتی برای ضربه زدن به گرجستان بود تا بتواند با آسیب زدن به زیرساخت ارتش گرجستان و نیز هشدار جدی به غرب، از عضویت این کشور در ناتو جلوگیری کندیا آن را به تعویق بیندازد . ضمن اینکه از نظر روسیه وقوع بحران اقتصادی و سیاسی در گرجستان زمینه ساز کناره گیری ساکاشویلی از قدرت خواهد بود. از اینرو نیز کرملین از فرصت پیش آمده حداکثر استفاده را کرد . مسکو با طرح اینکه حمله هفتم اوت گرجستان به اوستیای جنوبی با هدف نسل کشی اوست ها که اغلب آنها در ۱۵ سال اخیر تابعیت روسی پیدا کرده اند، صورت می گیرد نه تنها به مقابله با ارتش گرجستان در اوستیای جنوبی پرداخت ، بلکه سراسر گرجستان و مراکز نظامی و اقتصادی مهم از جمله بنادر پوتی و باتومی را آماج حملات خود قرارداد. مسکوبا اقدام قاطع در جنگ اوستیای جنوبی نشان داد که از یک سو به منطقه قفقاز به عنوان حیات خلوت خود می نگرد و به نقش راهبردی این منطقه در حفظ استقلال و تمامیت ارضی خود اهمیت می دهد . از سوی دیگر نیز روسیه با شناسایی استقلال آبخازیا و اوستیای جنوبی به تلاشهای آمریکا در ضربه زدن به منافع روسیه در منطقه بالکان از جمله حمایت یک جانبه کاخ سفید از استقلال کوزوو پاسخ داد .

در این میان رژیم صهیونیستی با اهداف مختلفی از جمله تبدیل کردن گرجستان به پایگاهی برای پیشبرد سیاستهای تنش زایانه خود در منطقه، حمایت از رهبر انقلاب مخملی گرجستان، اخذ پایگاه نظامی در گرجستان ، تقویت نفوذ صهیونیستها در این کشور ، اعمال فشار بر روسیه وهمچنین با توجه به اهدافی که در خصوص مسایل انرژی قفقاز دنبال می کند ، ارتش گرجستان را با ارسال سلاحهای مدرن بویژه ارایه هواپیماهای جاسوسی هرمیس تسلیح کرد و در عین حال با اعزام بیش از هزار مستشار نظامی در آموزش نطامیان گرجی و طراحی نقشه تصرف تسخینوالی مرکز اوستیای جنوبی نقش داشت. اگرچه وزرات خارجه این رژیم تلاش داشت از رسانه ای شدن تسلیح ارتش گرجستان توسط رژیم صهیونیستی جلوگیری کند. اما سقوط چندین فروند از هواپیماهای هرمیس توسط روسیه و اعتراض رسمی مسکو نهایتا باعث آشکار شدن این موضوع شد. مقامات این رژیم نیز در واکنشی انفعالی تاکید کردند که تجهیز ارتش گرجستان در پاسخ به همکاریهای نظامی روسیه با ایران و سوریه بوده است. اما طرح فروش سلاح از روسیه به ایران و سوریه بعنوان واکنش مسکو به اقدام رژیم صهیونیستی در تسلیح گرجستان بود. ناظران سیاسی معتقدندکه رژیم صهیونیستی در جریان تسلیح و تشویق گرجستان به جنگ اوستیای جنوبی که قرار بود مقدمه جنگ آبخازیا باشد، دچار اشتباه محاسباتی شد. بمانند گرجستان مقامات رژیم صهیونیستی نیز تصور می کردند که روسیه در قبال اقدام نظامی در اوستیای جنوبی، واکنش نظامی نشان نخواهد داد. چنانچه روسیه در سال ۲۰۰۵ و در جریان حمله ارتش گرجستان به منطقه خودمختار آجاریا واکنش نظامی نداد و حتی با میانجیگری مسکو ، اصلان آباشیدزه رهبر روسیه گرای این منطقه به مسکو عزیمت کرد. تصور گرجستان و رژیم صهیونیستی این بود که روسیه تنها به واکنش شدید سیاسی و تحریم گرجستان روی خواهد آورد که آن نیز با حمایت غرب از گرجستان کم اثر می شد. از نظر مقامات گرجی با روی کار آمدن مدودیف در روسیه، این کشور به تحولات منطقه ای واکنش انفعالی نشان می دهد. رژیم صهیونیستی تصور می کرد که با تثبیت تصرف اوستیای جنوبی توسط گرجستان ، مساله تسلیح ارتش گرجستان توسط این رژیم چندان جنبه جنجالی پیدا نخواهد کرد. این در شرایطی است که شرایط اوستیای جنوبی و آبخازیا که با روسیه مرز دارند، بسیار متفاوت از آجاریا بود و اقدام ارتش روسیه به پیشروی تا ۳۵ کیلومتر تفلیس نشان داد که روس‌ها مدت‌ها منتظر چنین فرصتی بودند تا گرجستان را به دام بیندازند. در واقع گرجستان در زمینه آغاز جنگ در اوستیای جنوبی بصورت اغراق آمیز روی حمایت های امریکا و غرب حساب کرده بود . حال آنکه اگر چه امریکا بدنبال ایجاد تنش در مناسبات روسیه و گرجستان است اما به دلایل مختلف و نوع مناسباتی که با مسکو دارد حاضر به رویارویی با روسیه آنهم در منطقه ای که روسها از آن بعنوان حیاط خلوت نام می برند، نیست. جغرافیای سیاسی منطقه قفقاز نیزاجازه نمی دهد کاخ سفید براحتی عملیات جدی علیه کرملین انجام دهد. همین موضوع نیز موجب خشم و سرخوردگی گرجستان شد. بطوریکه تفلیس در اقدامی که ناخرسندی امریکا را بهمراه داشت ، همه دو هزار نظامی خود را از عراق خارج ساخت . بدین ترتیب نه تنها تمامیت ارضی گرجستان احیاء نشد، بلکه جنگ اوستیای جنوبی ضمن تخریب ساختار نظامی و اقتصادی گرجستان ، موقعیت ساکاشویلی بعنوان متحد غرب را بخطر انداخت .بطوریکه اکنون رهبران احزاب مخالف که تعدادی از آنها بمانند نینو بورژانادزه رئیس سابق پارلمان از متحدان ساکاشویلی بودند، خواهان انتخابات زودهنگام در این کشور شده اند.

با جنگ پنج روزه اوستیای جنوبی بخش دیگری از اهداف تنش زایانه رژیم صهیونیستی در منطقه آشکار شد. ضمن اینکه امنیت خطوط انتقال انرژی عبور از گرجستان که رژیم صهیونیستی روی آنها حساب باز کرده بود ، بشدت زیر سوال رفت .

اما آنچه مهم است اینکه جنگ اوستیای جنوبی بار دیگر حقانیت و درستی دیدگاه امنیتی ایران در خصوص منطقه قفقاز را نشان داد . ایران بارها تاکید کرده است که حضور بیگانگان در قفقاز نه تنها کمکی به حل مشکلات امنیتی این منطقه نمی کند، بلکه خود عامل ناامنی و تنش است . از اینرو نیز ایران با پیشنهاد مدل امنیتی ۳+۳ مبنی بر مشارکت سه کشور قفقاز بعلاوه سه همسایه قفقاز شامل ایران، روسیه و ترکیه تاکید کرده است که اجرای این مدل که به علت مشارکت دادن همه کشورهای منطقه و مخالفت با حضور بیگانگان مدلی بدور از افراط و تفریط است ، می تواند امنیت در منطقه را به صورت پایدار تضمین کند.

پایان