دادستان کل ازبکستان ابعاد جدیدی از معضل قاچاق انسان دراین کشور را فاش کرد . بگفته رشیدجان قدیراف قاچاقچیان انسان در نه ماه نخست در این کشور حدود ۱۴۵۰ تن را ربوده اند. قدیراف افزود: ‌زنان ازبکی به عنوان برده جنسی در روسیه و قزاقستان و همچنین تایلند ،ترکیه، هند ،اسرائیل و در کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس مورد سو استفاده قرار گرفته اند. واقعیت این است که مساله قاچاق انسان شامل فحشا ، کار اجباری و قاچاق اعضای بدن ، به یکی از معضلات جهانی تبدیل شده است . بطوریکه براساس آماری که دفتر مبارزه با مواد مخدر و جنایات سازمان ملل در سال جاری منتشر کرده است: ۱۲۷ کشور در جهان ، سرمنشا قاچاق انسان هستند. با وجود این برخی از کشورها از جمله کشورهای آسیای مرکزی با شدت بیشتری با این معضل روبرو هستند. بعنوان نمونه گزارش تکاندهنده دادستان ازبکستان در شرایطی است که در تاجیکستان نیز قاچاق انسان بشدت وجود دارد و براساس گزارشهای رسمی این کشور منبع قاچاق زنان به امارات متحده عربی، ترکیه و روسیه به منظور استثمار جنسی محسوب می شود. ضمن اینکه آمارهای غیر رسمی بسیار بیشتر از آمارهای رسمی تخمین زده می شوند. گسترش قاچاق انسان از کشورهای آسیای مرکزی دلایل متعددی دارد. از مهمترین این دلایل می توان به بحران اقتصادی و فقر، نبود اطلاع رسانی مناسب ، ضعف ساختارهای فرهنگی و مذهبی ، سوء‌تعبیر از مفهوم “آزادی” و تقاضا برای نیروی کار ارزان این منطقه از سوی کشورهای توسعه یافته اشاره کرد. بعنوان نمونه بر اثر فقر حدود سه میلیون نفر از مردم ازبکستان مهاجرت کرده اند . ضمن اینکه نبود قوانین لازم و یا اجرا نشدن آنها به این روند دامن می زند. چنانچه برغم اینکه قانون کیفری در تاجیکستان استثمارجنسی و کار اجباری را ممنوع می کند، در سال ۲۰۰۷ دولت تاجیکستان تنها ۱۲ پرونده قاچاق انسان را بررسی و ۱۱ نفر را مجازات کرده است، در حالی که هزاران نفر در این کشور قربانی پدیده شوم قاچاق انسان شده اند . آنچه برپیچیدگی معضل قاچاق انسان افزوده است،وجود مافیای بین المللی قاچاق انسان می باشد که این موضوع ناشی از درآمد بالای این تجارت کثیف است. بطوریکه در کنفرانس جهانی که در نوامبر سال ۲۰۰۷ در وین تحت نظارت سازمان ملل برگزارشد،اعلام شد، درآمدهای ناشی از قاچاق انسان به بیش از۳۲ میلیارد دلار در سال می رسد. بخاطر این موضوع و نیز انحطاط اخلاقی، رژیم صهیونیستی از جمله طرف هایی است که در ایجاد شبکه های قاچاق انسان ازاقصی نقاط جهان بویژه از کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی از جمله جمهوری آذربایجان و ازبکستان نقش اساسی دارد. بطوریکه طبق برآورد سازمان‌های غیردولتی، درآمد صنعت برده‌داری جنسی در رژیم اسرائیل به حدی است که از آن تحت عنوان «بهشت قاچاقچیان انسان» یاد می‌شود. سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ در گزارشی تحت عنوان «قاچاق انسان؛ ‌الگوهای جهانی» رژیم صهیونیستی را در میان ۱۳۷ کشوری که مقصد قاچاقچیان انسان به شمار می‌‌روند، در زمره ۱۰ طرف نخست قرار داد. در این راستا در پی افزایش انتقادها، پارلمان رژیم صهیونیستی نیز در سال۲۰۰۶ در گزارشی اعلام کرد که سالانه حدود پنج هزار زن و دختر جوان از کشورهایی مانند ازبکستان ، اوکراین، مولداوی، فیلیپین و تایلند از طریق مرز مصر وارد مناطق اشغالی شده و در سراسر این مناطق توزیع می‌شوند. بر اساس این گزارش تکاندهنده این زنان که عمدتا به بهایی کمتراز۱۰ هزار دلار به دلالان داخلی فروخته می‌شوند، هفته‌ای ۷ روز و روزانه به مدت ۱۸ ساعت در اسرائیل مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرند. با وجود این تاکنون اقدامات جدی علیه این نوع از تروریسم رژیم صهیونیستی انجام نشده است. با توجه به گستردگی قاچاق انسان که در عصر ما از نظر وسعت حتی از برده داری در قرون شانزدهم تا هجدهم میلادی نیز فراتر رفته است ، مقابله با این پدیده نیازمند همکاری مشترک کشورهای جهان است. چنانچه علی اصغر سلطانیه نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در دفتر ملل متحد در وین در کنفرانس جهانی “مقابله با قاچاق انسان” در نوامبر ۲۰۰۷ گفته است: تراژدی قاچاق انسان، به ویژه زنان و کودکان ، ناشی از دوری از ارزش‌های معنوی و الهی است. از اینرو باید گفت تقویت باورها و اصول مذهبی در سطح جهانی، اقدام موثر نهادهای بین المللی برای کاهش شکاف میان شمال و جنوب و تصویب قوانین لازم الاجرا از جمله قانون حمایت از شاهدان جرم قاچاق انسان از جمله راهکارهای مقابله با قاچاق انسان که یکی از مهمترین اشکال جرائم سازمان یافته فراملی است، می باشند .