طی روزهای اخیر تحولات مربوط به روند انتخابات پارلمانی آتی ارمنستان از جمله اخبار مهم روزنامه و رسانه های مختلف ارمنستان است . تعدادی از مطبوعات ارمنستان از جمله ایراوونک در مقاله های خود بر این نظر هستند که درانتخابات مجلس ملی ۲۰۰۷ هم نیروهای حکومتی (حزب جمهوریخواه ارمنستان، «ارمنستان شکوفا»)، هم نیروهای مخالف («کشور قانونمند»، «وحدت ملی»، آژم، «پیمان»، اتحادیه «حق مشروطه»، حزب مردمی ارمنستان، «میراث» و غیره) در قالب گروههای جداگانه در انتخابات شرکت خواهند کرد.باید گفت پیش از این نیز برخی از کارشناسان بر این نکته تاکید کرده بودند که مخالفان بدلایل مختلف احتمالا نخواهند توانست جبهه مشترک تشکیل دهند. حتی برخی از کارشناسان معتقدند که حزب جمهوریخواه ارمنستان و حزب «ارمنستان شکوفا» نیز متحد نخواهند کرد. در سال ۲۰۰۳ این دو حزب با هم بودند. اما اکنون وضعیت تغییر کرده است. مخالفان ارمنستان طی ماههای اخیر دولت را متهم می کنند که تلاش دارد انتخابات پارلمانی را به سمتی سوق دهد که در نتیجه آن حزب جمهوریخواه ارمنستان و «ارمنستان شکوفا» سهم برابر داشته باشند ، و در نتیجه هر دو با رئیس جمهوری همکاری را بمانند گذشته ادامه دهند . این در شرایطی است که گفته می شود, سرژ سرکیسیان وزیر دفاع ارمنستان با این ایده موافق نیست و وی تلاش دارد که حزب جمهوریخواه حتی الامکان درصدهای زیادی از روش حزبی انتخابات کسب کند و همچنین با جذب چهره های مشهور از طریق سیستم انفرادی انتخابات , اکثریت آراء را بدست آورد. برخی از ازناظران افزایش ارتباط وزیر دفاع با داشناکها نیز از این زاوایه ارزیابی می کنند. در واقع از نظر برخی از محافل ارمنی ایده سرژ سرکیسسان برای رسیدن به حکومت فرمول «آرأ حزبی حزب جمهوریخواه ارمنستان + کرسیهای انفرادی» است، که در نتیجه آن باید «کنترل پارلمان » را بعهده گرفت، در غیراینصورت داشناکسیون باید مورد توجه قرار گیرد . طرح این موضوع باردیگر وجود اختلافات اعلام نشده میان رئیس جمهوری و وزیر دفاع ارمنستان را نشان می دهد . برخی از ناظران سیاسی معتقدند که کوچاریان در یک سال اخیر از حمایت از سرکیسیان به حمایت از اسکانیان گرایش پیدا کرده است . بنظر می رسد اپوزیسیون ارمنستان وجود اختلاف میان سرکیسیان با کوچاریان و اسکانیان را به عنوان نقطه قوت خود در انتخابات آتی تلقی می کند و از اینرو تلاش می کند روند انتخاباتی را به نفع خود پیش ببرد . در این میان اگر چه احتمال اتحاد در حال حاضر میان اپوزیسیون دشوار بنظر می رسد اما از نظر ناظران سیاسی نتایج انتخابات مجلس ملی نشان خواهد داد که رهبر اپوزیسیون چه کسی خواهد بود؟ احتمالی ترین نامزدها آرتور باغداساریان رهبر حزب کشور قانونمند و یا آرتاشس گقامیان رهبر حزب وحدت ملی هستند. اپوزیسیون ارمنستان مدعی است که در ارمنستان تجربه نشان داده است که وقتی انتخابات پارلمانی قبل از انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود، حکومت تغییر می کند. در سال ۱۹۹۱-۱۹۹۰ اینطور شد. در سال ۱۹۹۰ در شورایعالی اعضای جنبش ملی ارامنه پیروز شدند و سپس لئون ترپطروسیان در مقام رئیس جمهور انتخاب شد و عملاً حکومت تغییر کرد. در سالهای ۱۹۹۶-۱۹۹۵ نیز در واقع همین مدل تکرار شد، از آن لحاظ که بعد از سال ۱۹۹۶ لئون مدت زیادی در رأس حکومت نماند. اما وقتی که انتخابات ریاست جمهوری قبل از انتخابات پارلمانی بوده اند، درست برعکس شده است. در اینصورت حکومت تغییر نکرده است. در سال ۱۹۹۸ کوچاریان رئیس جمهور شد. انتخابات مجلس ملی در سال ۱۹۹۹ برگزار شدند و رئیس جمهور تغییر نکرد. در سال ۲۰۰۳ نیز وضع همینطور بود. بدنبال انتخابات ریاست جمهوری , پارلمان تشکیل شد. اپوزیسیون با اشاره به این موضوع ادعا دارد در سال ۲۰۰۸ چون انتخابات ریاست جمهوری بعد از انتخابات پارلمان برگزار خواهد , حکومت تغییر خواهد کرد یعنی اینکه کسی از تیم کوچاریان به ریاست جمهوری نخواهد رسید . این در شرایطی است که ناظران سیاسی معتقدند در تعیین نتیجه انتخابات ریاست جمهوری فاکتور های مهم دیگر بویژه ارزیابی مردم از نحوه عملکرد نامزدها نقش دارند .
بحث های داغ انتخاباتی در ارمنستان در شرایطی است که همزمان نهادهای غیر دولتی غربی که در سالهای اخیر سناریو انقلاب های رنگین در کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی را دنبال می کنند, تحرکات خود را افزایش داده اند و تلاش می کنند روند تحولات ارمنستان را بنفع اپوزیسیون غربگرا به پیش ببرند. در این راستا می توان به اعلامیه سازمان «فریدوم هاووس» اشاره کرد با ادعای نقض دموکراسی در ارمنستان خواهان قطع کمک های مالی به ارمنستان در چارچوب برنامه های «چالشهای هزاره» شده است . گزارش موسسه حانه آزادی با هماهنگی با امریکا منتشر شده و سناریو های مشابه برای تضعیف موضع تیم کوچاریان درانتخابات آتی از سوی موسسات غیر دولتی هر چه بیشتر اجراء خواهد شد . در هرحال باید گفت مجموع قراین حاکی از حساسیت مضاعف انتخابات آتی پارلمانی و ریاست جمهوری است و در چنین شرایطی مردم ارمنستان انتظار دارند که دولت گامهایی جدی برای شفافیت انتخاباتی و جلوگیری از دخالت بیگانگان بر دارد . در عین حال شدت شدت یافتن فضای انتخاباتی در ارمنستان احتمال توافق در خصوص مناقشه قره باغ کاهش می دهد. چرا که هر گونه توافقی با جوسازی منفی مخالفان میتواند به پاشنه آشیل دولت کوچاریان و تیم وی تبدیل شود .
دیدگاه خود را بنویسید