بدنبال مداخلات مقامات امریکا در همکاریهای ایران وترکیه در زمینه انرژی , مقامات ترکیه به این موضوع واکنش نشان دادند. در این راستا “عبدالله گل” وزیر امور خارجه ترکیه اخیرا گفت: “عقد تفاهمنامه همکاری در انرژی گاز بین ایران و ترکیه، ضامن امنیت انرژی گاز برای ترکیه و اروپا است.” عبدالله گل افزود: “به رغم واکنش‌های خارجی و در راس آن آمریکا، ترکیه برای پیشرفت اقتصادی خود نیاز به تامین گاز دارد.” رجب طیب اردوغان نخست وزیرترکیه نیز درپاسخ به سوالی درباره قرارداد گاز طبیعی ترکیه باایران اظهار داشت،‌پیشنهاد ایران بسیار جذاب و خوب است و ما منافع ملی کشور خود را مدنظر قرارخواهیم داد. امریکا درحال حاضر باتعداد زیادی شرکت نفتی درعراق فعالیت میکند. ما نیزچنین فعالیتهایی راانجام خواهیم داد .آیا امریکامیتواند بگوید که”ترکیه چرا برای انجام این فعالیتها از ما اجازه نخواستی “؟ سخنگوی سفارت آمریکا در آنکارا هفته گذشته در عکس‌العملی تند به امضای تفاهمنامه همکاری ایران و ترکیه در زمینه گاز گفت: “آمریکا مخالف هر گونه سرمایه‌گذاری و همکاری با ایران است.” یادداشت تفاهم همکاری وسیع در زمینه انرژی نفت و گاز ایران و ترکیه دوهفته پیش به امضای “سیدکاظم وزیری هامانه” وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران و “حلمی گولر” وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه رسید. علاوه بر دولت آنکارا گروههای سیاسی ترکیه نیز از قرارداد ایران و ترکیه در زمینه انرژی حمایت کردند . در این راستا حزب سعادت ترکیه با حمایت از امضای تفاهمنامه همکاری ایران و ترکیه در زمینه گاز، از دولت آنکارا خواست به اعتراض‌های آمریکا وقعی نگذارد.
آنچه مسلم است اینکه همکاری ایران وترکیه در زمینه انرژی نه تنها به نفع دوکشور است بلکه موقعیت منطقه ای ایران و ترکیه را افزایش می دهد . آنکارا با این قرارداد هم دسترسی اروپا را به منابع ایران فراهم می آورد وهم ارتباط ایران با اروپا را برقرار میکند. بویژه از آنجا که ۶۰ درصد گاز مورد نیاز ترکیه توسط روسیه تامین می شود, این قرارداد در متنوع کردن منابع تامین انرژی ترکیه وترانزیت آن نقش جدی ایفا خواهد کرد . آنچه موجب ناخرسندی امریکا شده است اینکه ترکیه اغلب باطرح های امریکا در خاورمیانه وحوزه دریای خزر همراهی کرده که مشارکت در طرحهای سیاسی خط لوله باکو _ تفلیس _ جیحان و باکو _ تفلیس _ ارزروم نشاندهنده این موضوع است . اما قرارداد ایران وترکیه خارج از طرحهای امریکا قرار گرفته است . ترکیه باامضا این یادداشت تفاهم اعلام کرد که سیاست تحریم امریکا علیه ایران رابه رسمیت نمی شناسد. چنانچه بسیاری دیگر از کشورها نیز در این خصوص با امریکا همراه نیستند . البته این طرح منطبق برسیاستهای اتحادیه اروپاست.کشورهای اروپایی نظیر اتریش با امضای قراردادهای میلیاردی با ایران در زمینه انرژی نشان دادند که بدنبال دریافت گاز ایران هستند و مطمئنا اگر ترکیه نخواهد از این فرصت استفاده کند, کشورهایی نظیر ارمنستان و گرجستان از این فرصت که اتحادیه اروپا از آن حمایت می کند , استفاده خواهند کرد. در هر حال باید گفت امضای یادداشت تفاهم همکاری ایران و ترکیه در زمینه انرژی و دفاع مقامات آنکارا از آن نشاندهنده حرکت دوکشور به همکاری های راهبردی در زمنیه انرژی و اقتصادی می باشد. در شرایطی که برخی از کشورهای بیگانه و ثالت تلاش داشتند در زمینه همکاری ایران و ترکیه درخصوص انرژی و حتی انتقال گاز ایران به ترکیه خلل ایجاد بکنند, امضاء این یادداشت تفاهم حاکی از آن است که با عزم مسئولان دو کشور و منطبق بر منافع دوجانبه و منطقه ای و واقعیات ژئوپلیتیک , دو کشور به دنبال گسترش همکاریها در زمینه انرژی هستند . با امضای این یادداشت تفاهم در واقع زمینه تحقق خواست کشورهای اروپایی برای اجرایی شدن طرح ناباکو نیز فراهم می شود.