در سفر اخیر روسای گروه مینسک به منطقه ابعاد دیگری از سیاستهای ضد آذری امریکا در خصوص قره باغ مشخص شد . دراین راستا میتو برایزا رئیس امریکایی گروه مینسک در دیدار با آرکادی غوکاسیان رئیس جمهوری خودخوانده قره باغ مواضع وی در مورد قره باغ را مثبت ارزیابی کرد. این در شرایطی است که غوکاسیان عامل کشتن هزاران آذری در جنگ قره باغ است و نه تنها از باصطلاح استقلال قره باغ حمایت می کند بلکه مخالف آزادی دیگر اراضی اشغالی جمهوری آذربایجان در خارج از قره باغ نیز است. جالب اینکه غوکاسیان در دیدار با برایزا ابراز امیدواری کرده است که کمک های امریکا به قره باغ افزایش یابد . نگاهی کوتاه به عملکرد یک دهه گذشته امریکا در قره باغ نشان می دهد که امریکا بنوعی از تداوم حالت نه جنگ و نه صلح در منطقه استقبال می کند . چرا که تداوم این شرایط را زمینه مناسبی برای افزایش نفوذ در منطقه و گرفتن امتیازات بیشتر از باکو می داند. طی یک دهه گذشته امریکا سیاست دوگانه و غیر مسوولانه ای در خصوص قره باغ اتخاذ کرده است . برغم اینکه امریکا یکی از سه رئیس گروه مینسک برای حل و فصل مناقشه قره باغ است ، موضع بیطرفانه ای در خصوص قره باغ اتخاذ نکرده است . دادن رای ممتنع به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان در رای گیری مجمع عمومی سازمان ملل ، تلاش برای تحمیل طرحهای خفت آور نظیر طرح مبادله ارضی یا دولت عمومی به جمهوری آذربایجان و اعطاء کمک مالی به ارمنستان و قره باغ و متقابلا تحریم جمهوری آذربایجان از این کمک ها نشاندهنده موضع ضدآذری کاخ سفید در خصوص مناقشه قره باغ است . در واقع اظهاراتی نظیر سخنان صریح رودلف پرینا رئیس سابق امریکایی گروه مینسک مبنی بر اینکه قره باغ جزء جمهوری آذربایجان نبوده است, بخوبی نشان می دهد که واشنگتن احترامی به تمامیت ارضی ج آذربایجان قائل نیست. البته شکی نیست که در پیشبرد این سیاست تنش زایانه امریکا امید واهی باکو به امریکا برای باصطلاح حل و فصل عادلانه مناقشه قره باغ موثر است. چنانچه دو هفته پیش المار محمد یاروف وزیر امورخارجه جمهوری آذربایجان در مقاله ای در یکی از روزنامه های امریکا از واشنگتن استمداد کرد . این در شرایطی است که که ناظران سیاسی معتقدند تا زمانیکه باکو اقدام قاطعی در برابر اقدامات امریکا در مناقشه قره باغ انجام ندهد ,وضعیت اش در مناقشه قره باغ تقویت نخواهد شد . سفر اخیر روسای گروه مینسک و بویژه اظهارات رئیس امریکایی این گروه بار دیگر این نظر را تقویت می کند که اساساً روسای گروه مینسک در چارچوب اغراض و منافع خود در عمل تمایلی به حل مناقشه قره باغ ندارند و طرحهای این گروه متضمن احیاء تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان نیست .
سفر اخیر روسای گروه مینسک به منطقه بعد از دیدار وزیران خارجه آذربایجان و ارمنستان در مسکو از نظر محافل غربی به این معناست که با فعالیت گروه مینسک, سال ۲۰۰۷ سال پرجنب و جوشی برای حل مناقشه قره باغ خواهد بود. اما بنظر می رسد که انتظار پیشرفت در سال ۲۰۰۷ در خصوص مناقشه قره باغ بسیار کم است چنانچه وعده گروه مینسک مبنی بر حل مناقشه در سال ۲۰۰۶ نیز نحقق نیافت. سفر روسای گروه مینسک به منطقه در شرایطی صورت گرفت که در طرح چهارم و جدید گروه مینسک تخلیه اراضی اشغال شده جمهوری آذربایجان در قبادلی ، فضولی ، زنگلان و جبرائیل و آقدام که در خارج از قره باغ قراردارند ، پیشنهاد شده است . در مقابل جمهوری آذربایجان نیز باید در خصوص هویت حقوقی قره باغ , لاچین و شوشا مصالحه کند .اما این طرح متناسب با دیدگاههای مردم منطقه نیست و از اینرو نیز بنظر می رسد طرحی شکست خورده است . در واقع یکی دلایل حل نشدن مناقشه قره باغ در ۱۵ سال اخیر در واقع ناکارآمدی گروه مینسک برای حل مناقشه قره باغ است . عملا ۱۵ سال فعالیت گروه مینسک برای حل مناقشه قره باغ بدون نتیجه بوده است و تنها روند این مناقشه را پیچیده تر ساخته است .