علیرغم اینکه تالشان بزرگترین اقلیت قومی در جمهوری آذربایجان هستند، مصادیق متعددی در خصوص نقض نظام مند حقوق آنها وجود دارد.
تالشان بیش از یک و نیم میلیون نفر از جمعیت ده میلیونی کشور کثیرالمله جمهوری آذربایجان را تشکیل می دهند.
در دوره حکومت ایلچی بیگ اوج گیری سیاست های شوونیستی قومی منجر به شکل گیری جمهوری تالش مغان در جنوب جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۹۳ شد.
علیرغم سقوط ایلچی بیگ، و روی کارآمدن خاندان علی اف، آنها نیز با در دستور کار قرار دادن رویکردهای «تک قومی سازی»، روند تضییع حقوق فرهنگی، زبانی، مذهبی، اقتصادی و همچنین حق تماس تالشان را در پیش گرفتند.
بطوریکه دولت جمهوری آذربایجان بموازات تداوم رویکرد نفرت پراکنی علیه تالشان و تمسخر فرهنگ تالشی، در آمارهای رسمی تعداد آنهارا کمتر از تعداد ارامنه جمهوری آذربایجان اعلام می کند .
چگونگی وضعیت تالشان از منظر حقوق مصرّح در «حقوق بین الملل اقلیت ها» از چند زاویه قابل بررسی است، از جمله:
مهمترین حقوق مصرح برای اقلیت ها در اعلامیه ۱۹۹۲ سازمان ملل کدامند؟ و تالشان جمهوری آذربایجان از این منظر چه وضعیتی دارند؟
چرا قتل رهبران اقلیت ها، از منظر حقوق بین الملل، نسل کشی محسوب می شود ؟
مصادیق نقض حقوق تالشان جمهوری آذربایجان از منظر حقوق بین الملل اقلیت ها کدامند؟
چرا تالشان امکان مشارکت موثر در عرصه های مختلف در جمهوری آذربایجان و تاسیس مراکز فرهنگی و رسانه ای را ندارند ؟
رویکرد خاندان علی اف به اسناد و کنوانسیون های بین المللی حقوق بشر اقلیت ها چگونه است؟
برای مشاهده پاسخ این سوالات، ویدئوی زیر را مشاهده فرمائید:

[iravada_aparat display_video_from_aparat=”https://www.aparat.com/v/PmxTq” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” iravada_aparat_box_border_style=”a” box_shadow=”no” box_shadow_blur=”0″ box_shadow_spread=”0″ /]