بحران ناشی ازدرگیریهای خیابانی در آتن که پس از کشته شدن الکساندرروس گری گوروپولوس ” Alexandros grigoropoulos نوجوان پانزده ساله بدست پلیس یونان آغاز شده، با اعتصاب سراسری کارگران و کارمندان یونانی ابعاد گسترده تری یافت. با گسترش تظاهرات به حدود ده شهر یونان از جمله سالونیک، در حال حاضر بسیاری از اداره های دولتی ، مدارس و دانشگاههای یونان به حالت تعطیل در آمده اند ، فرودگاهها بسته و تردد کشتی ها به اغلب بنادر این کشور متوقف شده است. تاکنون صدها ها خودرو ، بانک و ساختمان های دولتی از جمله وزارت کشور و امور خارجه یونان به آتش کشیده شده است . اعتراضها حتی به خارج از یونان کشیده شده و تعدادی از یونانیان مقیم پاریس، لندن، رم، لاهه، مسکو، نیویورک، ایتالیا، استانبول، اسپانیا و قبرس در برابر سفارت خانه ها یا کنسولگریهای کشورشان تجمع و به وضعیت موجود در یونان اعتراض کردند . یونیانیان مقیم آلمان نیز برای هشت ساعت کنسولگری کشورشان در برلین را به نشانه اعتراض به دولت یونان اشغال کردند. دولت کاستاس کارامانلیس که تظاهرکنندگان را دشمنان دموکراسی خوانده است، برغم برگزاری نشست اضطراری تاکنون نتوانسته است،اوضاع را آرام کند. کارامانلیس کع وعده کمک مالی به خسارت دیدگان داده است با شرکت در نشست سران اتحادیه اروپا در بروکسل کوشید نشان دهد که از ادامه تظاهرات در یونان نگرانی ندارد. این در شرایطی است که مخالفان شامل احزاب سوسیالیست پاسوک، حزب چپ یونان، حزب چپ ائتلاف و حزب لائوس خواهان استعفای دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی شدند. ناآرامی‌ها، پس از آن آغاز شد که در جریان تظاهرات مسالمت‌آمیز دانش‌آموزان، جوان ۱۵ ساله‌ای در جریان یک تیراندازی پلیس که هنوز جزئیات آن روشن نیست به قتل رسید. با بروز این حادثه‌‌‌، شمار بزرگی از آنارشیست‌های یونان که به ویژه در سالگرد قیام معروف دانشجویان دانشگاه پلی‌تکنیک هر سال با پلیس درگیر می‌شوند دوباره به میدان آمدند. این قیام سرآغاز سقوط دولت دیکتاتوری سرهنگان در یونان بود که در فاصله‌ی ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۴ با مشت آهنین بر این کشور حکومت کرد. ولی دامنه‌ی آشوب‌ها و ناآرامی‌های اخیر به تحرکات این گروه‌های آنارشیست محدود نمانده است و بخش‌های بزرگی از دانش‌آموزان و دانشجویان ومردم عادی نیز در آن شرکت دارند. در واقع تحولات روزهای اخیر نشان می دهد که دامنه بحران از تظاهرات علیه پلیس به تظاهرات علیه سیاست های دولت کاستاس کارامانلیس تبدیل شده است . یونان در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ نیز عمدتا شاهد نارآمی هایی در اعتراض به وضعیت اقتصادی بوده است اما نا آرامی های اخیر در سی سال گذشته بی سابقه بوده است. حمله گسترده تظاهر کنندگان به مراکز دولتی و همچنین به فروشگاههای گران قیمت که سمبل ثروت و پرستیژ محسوب می شوند از یک سو نشاندهنده اعتراض مردم بویژه نسل جوان یونان به عملکرد دولت و از سوی دیگر نیز اعتراض به فاصله شدید طبقاتی محسوب می شود. در این میان تاثیرات بحران مالی جهان و رکود اقتصادی و رکود توریسم به عنوان منبع مهم درآمد یونان و نیز انجام نشدن اصلاحات آموزشی انگیزه مردم و دانش آموزان و دانشجویان برای ادامه تظاهرات ضد دولتی را بیشتر کرده است. احزاب مخالف دولت نیز تلاش دارند از وضعیت موجود برای ساقط کردن دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام حداکثر استفاده را ببرند. از اینرو نیز کاستاس کارامانلیس نخست وزیر یونان خطاب به احزاب مخالف تاکید کرده است که امروز وقت آن نیست که احزاب فقط در راستای منافع خود حرکت کنند. با وجود این احزاب در ادامه حمایت از تظاهرات مصمم هستند . چه اینکه دولت محافظه کار کارامانلیس اگر چه در انتخابات پارلمانی سپتامبر سال گذشته پیروز شد، امادر حال حاضر فراکسیون حامی این دولت در مجلس، تنها یک نماینده بیشتر از اپوزیسیون به رهبری حزب سوسیالیست پاسوک جورج پاپاندرئو دارد. در دهه های اخیر عمدتا قدرت در یونان توسط این دو حزب و خانواده های کارامانلیس و پاپاندرئو دست به دست شده است . این بار نیز جورج پاپاندرئو تلاش دارد با حمایت احزاب کوچک دولت را مجبور به برگزاری انتخاب زودهنگام بکند تا بتواند شانس خود برای بدست گرفتن قدرت آزمایش کند