در شرایطی که درخواست ها در ج. آذربایجان برای انحلال گروه مینسک افزایش یافته است، “نوروز محمداف” رئیس دفتر روابط خارجی نهاد ریاست جمهوری آذربایجان اخیرا بر لزوم تداوم فعالیت با صطلاح میانجیگری گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا برای حل مناقشه قره باغ تاکید کرد. نوروز محمداف در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری آ. ان. اس ، افزود : سفر اخیر “متیو برایزا” رئیس آمریکایی و “برنار فاسیه” رئیس فرانسوی گروه مینسک به منطقه دلیلی بر این واقعیت است که در پی تحولات اخیر گرجستان ، توجه مجامع بین المللی به راه های حل و فصل مناقشه قره باغ افزایش یافته است. گروه مینسک به ریاست مشترک امریکا ، فرانسه و روسیه از سال ۱۹۹۲ برای حل مناقشه قره باغ تلاش می کند ، اما تلاشهای این گروه در ۱۶ سال اخیر نه تنها به نتیجه نرسیده بلکه موجب فرسایشی شدن مناقشه و پیچیده تر شدن روند حل و فصل آن شده است . گروه مینسک تاکنون سه طرح یک مرحله ای ، دومرحله ای و دولت عمومی را برای حل مناقشه قره باغ مطرح کرده است که این طرحها بعلت بی توجهی به واقعیت منطقه ای با مخالفت یکی از طرفین مناقشه مواجه شده است. در واقع بعد از شانزده سال فعالیت گروه مینسک این دیدگاه در محافل سیاسی منطقه تقویت شده است که اساسا این گروه بدنبال حل و فصل مناقشه قره باغ نیست بلکه تنها به دنبال مدیریت این مناقشه جهت استفاده ابزاری از آن برای نفوذ در منطقه است. ضمن اینکه این دیدگاه وجود دارد که با توجه به تفاوت و حتی تضاد منافع روسیه ، فرانسه و امریکا در قفقاز ، گروه میسنک توانایی حل عادلانه مناقشه قره باغ را ندارد و در واقع با ضعف ساختاری مواجه است. از اینرو نیز طی ماههای اخیر درخواست ها در جمهوری آذربایجان برای انحلال این گروه افزایش یافته است. بویژه اینکه اظهارات رئیس امریکایی گروه مینسک مبنی بر لزوم همه پرسی در قره باغ نگرانی ها از جدایی رسمی این منطقه از ج.آذربایجان با استفاده از مدلی مشابه کوزوو را افزایش داده است. با وجود این اظهارات نوروز محمداف نشان می دهد که دولت باکو همچنان از ایده ادامه فعالیت گروه مینسک حمایت می کند . البته پیش از این مقامات باکو انتقاداتی بر عملکرد گروه مینسک داشته اند. چنانچه المار محمد یاروف وزیر امورخارجه جمهوری آذربایجان بعد از مذاکرات مسکو، گروه مینسک را به ظاهر سازی متهم کرد . اما آنچه ملسم است اینکه ناکارآمدی گروه مینسک بحدی است که حتی برخی از نهادهای اروپای نظیر مجمع پارلمانی شورای اروپا با تشکیل گروه ویژه پیگیری مساله قره باغ عملا به ناکارآمدی این گروه اذعان کرده اند. شکی نیست که همانطوریکه برخی ازمحافل آذری و ارمنی نیز اذعان کرده اند، کشورهای همسایه قفقاز هم از پتانسیل های فراوانی برای حل مناقشه قره باغ برخوردارند و هم با توجه به زیان های مستقیم این مناقشه برای این کشورها انگیزه زیادی برای حل عادلانه آن دارند . از ینرو بنظر می رسد ایجاد ترکیب جدید میانجیگران با حضور همسایگان قفقاز از جمله ایران و ترکیه می تواند به بن بست موجود برای حل مناقشه قره باغ پایان دهد. از این دیدگاه اعلام آمادگی اخیر ایران و ترکیه برای میانجیگری در مناقشه قره باغ فرصت بی نظیری برای باکو و ایروان محسوب می شود. بی شک حل سریع این بحران هم برای جمهوری آذربایجان و هم برای ارمنستان نتایج مثبتی خواهد داشت.